Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Działa już miały zamilknąć,
Rzeki wypełnić błękitem,
Kwiaty pięknością trysnąć,
I przerwać duszną gonitwę.

Podać rękę sobie mieli,
>
Opłatkiem się dzielić,
I pójść na pasterkę.

Tak sobie obiecali,
Że więcej bić się nie będą,
I oto walczyli idąc,
Nad ostatnią granicą.





[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 09-12-2003 14:04.[/sub]

Opublikowano

dobre - trochę bym to ustawił do wiersza M. Sprusińskiego - "Oni odeszli ..." ale to tylko moja sugestia - prawdopodobnie oglądał Pan wczoraj film na TVP1 (nie reklamuję go - w końcu był w okolicy obiadu i nioeźle wpływał na co niektóre żołądki - faszyzm i nne takie rzeczy) - wstawiam go do ulubionych
pozdr. W_A_R
ps. mało kto jeszcze wspomina wojnę, mało kto pamięta o tych, którym odeszło się z tego świata w tak fatalna pogodę.....

Opublikowano

już przy pierwszym czytaniu przypomniałam mi się scena ze świąt bożego narodzenia w innym świecie Grudzińskiego, smutny temat poruszyłeś. Nie wiem ale jakoś nie leży mi ten wiersz, głównie ostatnia strofa...i ten dobitny tytuł...mocny, nie wiem czy nie ZA mocny.
Dużym atutem wiersza jest lekkość przy czytaniu i pierwsze wersy, które podobają mi się w nim najbardziej :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia
[sub]Tekst był edytowany przez natalia dnia 09-12-2003 18:27.[/sub]

Opublikowano

a ja dzisiaj mam już dość tematu pt. wojna i gdybym miał o nim mówić na pewno nie uzyłbym tak lekkich słów jak w wierszu... a apropo ost. zwrotki, zdania są podzielone, niektórzy uwazają, że "ludzie są po to żeby mogli walczyć"...
aha i tytuł mi wogóle nie pasuje...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Faktycznie, tytuł jest trochę krzyczący. Miał zapraszać zainteresowanych, do przeczytania i głębszej refleksji.

Zastanawiałem się, czy dać inny tytuł, ale wtedy nikt by nie wiedział o co chodzi z "idąc nad ostatnią granicą" :(.

Dzięki za kom.

s.m.
Opublikowano

Mnie też mignął cały stos wojennych lektur.I jak zwykle zrodziło to w mnie złość-ogromną złość-masy ludzi niewinnych idą spokojnie na śmierć..jak to możliwe?

Opłatkiem sie łamać,podawac rękę by chcieli,a kiedy czas walki-na śmierć ida po kolei..

Hmm...wiele refleksji wzbudza już sam tytuł-uważam,że jest idealny:))

pozdrawiam
ania


Opublikowano

jeśli chodzi o tytuł, miałem na myśli że obozy jako takie nie mają aż tyle wspólnego z wojną a i w wierszu nie ma żadnych do nich nawiązań... ale zgadza się już sam tytuł wywołuje dość silne emocje, więc pod takim kątem patrząc (robienie "atmosfery" do wiersza) można go zaakceptować

Opublikowano

Przypominam laskawie,ze t o zdarzylo sie 60lat temu i wiekszosc z nas np .ja ,nie ma do tych wydarzen zadnego odniesienia.Jednoczesnie prosze zauwazyc,ze w miedzyczasie dzialalo pare innych obozow o ktorych jakos panowie poeci nie wspominacie.Co np z Gulagiem i innymi stalinowsko-komunistycznymi obozami.A oboz w Bialolece generalissimusa Jaruzelskiego? Pare wojen tez mielismy ,jak np na balkanach.Eh...ziewanie mnie lapie po tym wierszu.Pozdrowinski.

Opublikowano

Może się mylę, ale odczytałam ten wiersz jako "historię" którą obecnie obserwujemy (maj-grudzień) 2003. I w tym kontekście, tytuł nie jest wcale zanadto krzyczący...

I dlatego do ulubionych.



Pozdrawiam Kasia

Chociaż nie tylko wojenne interpretacje, tego wiersza mi się nasuwają

:)

Opublikowano

Czula strune poruszyles tym wierszem... boli mnie kwestia pokoju na swiecie od dawna. Wlsciwie jego braku. Dlatego bardzo dziekuje za wiersz, a wszystkim zainteresowanym tematem polecam jedna z piosenek U2 How long must we sing that song? "Bloody Sunaday"... Pozdrawiam goraco!! Majaca wciaz nadzieje Dee.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wydaje mi się, że nie istotą rzeczy jest wyliczenie obozów, a oddanie tragedii tamtych lat. Jeżeli obraz ludzi, którzy będąc w obozie chcieli podzielić się opłatkiem, u Pana wzbudza ziewanie, to ja naprawdę nie mam nic więcej do dodania i tylko dziękuje za komentarz.

s.m.
Opublikowano

Ziewam znudzony trywialnoscia tekstu prosze Pana.
Zaznacze tylko ,ze w obozach o ktorych Pan Szanowny wspomina,gineli w wiekszosci zydzi a trudno mi sobie wyobrazic by wlasnie oni dzielili sie oplatkiem.A moze chcial Pan swoje wspolczucie zawarte w wierszu ograniczyc tylko do jednej grupy religijnej.Koszula blizsza cialu.Gratuluje.
Jesli chodzi o te inne obozy to obawiam sie,ze wielu z publikujacych tutaj moglo by sie obrazic.Wszystko zalezy od tego ,po ktorej stronie obozowego ogrodzenia sie stalo i w jakim mundurze na grzbiecie.
Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie można nic napisać o Katolikach, bo zginęło tam więcej Żydów niż tych pierwszych ? Nawet przez pryzmat?

A jeżeli chodzi o banalność, to zaprawdę powiadam, że nic co wspomni się o tamtych czasach, nigdy nie będzie bynanalne.

s.m.
[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 11-12-2003 14:34.[/sub]
Opublikowano

sądzę, że mozna pisać bez patosu o tamtych czasach, i nawet winno się tak pisać.Już w samych wydarzeniach jest tyle emocji,bólu,cierpienia,że patos jest zbędny.Poza tym,temat jest już tak obeznany,że nie wnosi nic nowego do poezji.I błędy są dwa.W tytule,oraz w samym już tekscie. I na koniec-po copisać o wojnie sprzed tylu lat,można napisać o wojnie w Iraku (na przykład),sądzę, ze to będzie o wiele bardziej ciekawsze.
pozdrawiam
[sub]Tekst był edytowany przez Joanna_Felicja dnia 11-12-2003 16:05.[/sub]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a jednak...wojna i bezsensowna śmierć jest ostatnio tak powszechna że aż banalna... ludzie bardziej przejmują się tym że miller lata 20-to letnim helikopterem niż tym, że oficjalnie, "wobec boga i historii" są mordercami: serbskich, afgańskich i irackich dzieci...ale o tym nikt nie chce mówić, ani pisać bo to się dzieje teraz, więc po co sobie sumienie zaśmiecać...lepiej napisać o obozach....bo tam jest jeden winny...
Opublikowano

...jeden winny i w dodatku juz go nie ma.Ale P.Muszkowski!Niech Pan Szanowny sprobuje powiedziec Arbeit Maht Frei wspolczesnej mlodzierzy niemieckiej.Jak Pan mysli co odpowie 18 letni chlopak na Panskie dywagacje?A co powie na inne dywagacje mlodziez z Jedwabnego?Naprawde wojen mamy dosc wokol i naprawde jest sie czym zajac wiec zostaw Pan ten temat.Po prostu zostaw Pan ,bo takie kojarzenie jezyka niemieckiego z tymi czasami napewno nie sluzy zjednoczonej Europie.Napisz Pan cos o komunie i jej pacholkach.Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I bi bi.                          Maska, jak sam.    
    • Ot; stary raper, trep ary, rat sto.    
    • On;       - baby brak(?) - skarby bab... no.  
    • Aby łamy, karoseria i resorak mały - ba.    
    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...