Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

A gdyby te włosy co rozpalały
Zmysły uczucia oceanem modrym
Jeszcze przez chwilę opadały zgrabnym
Deszczem jedwabnych dotknięć zagłodzonych

W sadzie całowałem palców opuszki
Przychodzę tam z głową w bezdeń spuszczoną
W leciwy dzban zbieram wspomnień okruszki
Błysków nadziei - a przecież stracona

- - - - - - - -
dziękuję z góry za komentarz

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dla mnie to jest okropna metaforyka - włosy rozpalaja zmysły, do tego uczucia oceanem modrym - rozpalają :kim? czym? oceanem. wodą mozna napalic w kominku - np. benzyną. No, ale te oceany brudne takie teraz. Potem włosy opadają czym ? deszczem - super.
i rym; opuszki okruszki, do tego wspomnień. Nie, to nie o gust chodzi.
pozdrawiam.
Opublikowano

Dużo brakuje technicznie temu tekstowi, aby go tak od razu zamieszczać w dziele "Z", DLA ZAAWANSOWANYCH w sztuce; nie lepiej byłu umieścić go w Warsztacie, gdzie rzeczowa krytyczna rozmowa o tej propozycji wyjaśniła by wiele, między innymi to, że nikt nie neguje autentyzm i moc pańskich uczuć, natomiast rymem i rytmem wiersza klasycyzującego /bo po taki pan wzór sięgnął aby wlać weń treść/ posłużył się pan nieporadnie, a użyte słownictwo banalizuje tekst /rozpalone zmysły, ocean uczuć, wspomnień okruszki..itp...itd./; to kiepska propozycja artystyczna, niestety;
J.S.

Opublikowano

dziękuję panu bardzo
zamieściłem ostatnio wiersz w dziale dla początkujących, ale nikt się nie skusił by go ocenić
pewnie dlatego, że jest tam większy natłok
dziękuję jeszcze raz :) będę pracował

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  
    • ... jakże często jest to widoczne 'na górze', ale nie tylko. Trafnie, 'strzałką' w dziesiątkę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...