Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na portierni gdzieś pomiędzy
ukrzyżowanym Chrystusem a rozkładówką playboya
odnalazłem porannego kaca zwanego też sumieniem
iśc po śniegu bosą nogą to jak bosą głową
po autostradzie- bezsensu choć przecież dopiero wtedy
mówimy o miłości później zapominamy i ubieramy
skarpetki by w buciorach sami sobie w życie
po życiu zaznajemy szczęścia choćby z powodu
jego braku a mgły otaczają po raz siódmy ziemię

kiedy Honet pił trzecie piwo i powiedział,
że musi iść a Stalbowski podpisywał książkę
tylko wtedy mogłem poczuć jak to smakuje
w o jednej bajce za dużo i o jednym świecie za mało

wtedy otrzymałem order zasługi
dziś mówią że to był order za sługi
a przecież jeszcze nie tak dawno Egeria
leżała przed nami w nie dopiętej bluzeczce
cnotliwa niewinna i do zdobycia
dziś jak ofiara gwałtu- nawet bez głosowania.

nasze idee to najwięksi lotnicy
lepsi od tych londyńskich i lepsi od Gagarina
ale tak to już jest gdy więdnie bukiet kwiatów
gdy nasze pogrzeby są dniami narodzin

Opublikowano

Utwór o depresji, bardzo dobry a nawet genialny [kto się ze mną nie zgodzi uznam za lirycznego heretyka]! Traktuje o depresji spowodowanej nagłym spadkiem popularności w otoczeniu peela. Dzień się jeszcze nie skończył, ale mogę to uznać za pretendenta do wiersza dnia.
PS
Ale ze 3 minuty się wachałem czytać, nie czytać [to przez długość twojego dzieła, a ja jestem zmęczony]

Pozdrawiam Jimmy

Opublikowano

Mniej mi się podoba niż nie podoba ;)
Niepotrzebne (moim zdaniem) epatowanie drastycznością (od drugiego wersu zaczynają kwitnąć te kwiatki); "autostrada - bezsensu"? nie przekonuje. "ubieramy skarpetki by w buciorach" etc - za prosto (zgrany motyw).
"w o jednej" - dziwadło (też: brzmieniowe).
Druga i trzecia strofa najciekawsze, koniec zabity pointą (eh, ta reinkarnacja ;)
pzdr. b

Opublikowano

jednak jestes.. i ten wiersz właśnie ten.masz tendencje do maksymalizowania watków w obrebie jednego tekstu . nie zawsze wychodzi to na dobre. metaforyka z ironia jak najbardziej. często rozmywa się granica( mi też zwracoano uwagę) mędzi podm. a adresatem jest tak.. i dlaczego akurat te kwiaty?pospol. w dobrej strofie z gagarinem kosmonauta !. zaw. posdr. deli ss.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
    • Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...