Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pamiętam czego nie było
Wyobraźnia? Fantazja?
Lawinę dawno „zapomnianych”
Słów i czynów byłych nie byłych
Poruszyło zawiązanie niewspaniałe
„przedawkowanie pamięci”
Przedawkowałem – nie spałem
I wciąż konnice obrazów
Przeszłych wrażeń i wyobrażeń
Tratują moją głowę do bólu
Żadne pigułki nie pomagają
Powstrzymać tych zastępów
Wysnutych chyba z
kominka Bułhakowa
(genialna scena na
balu u Wolanda
Margo przyjmuje gości)

Więc porzucę czytanie i pisanie?
Ściskam skronie do męki
Jeśli wrażenie boli?
Zapomnieć
Unikać
Nie czytać!
Pomoże to wszystko?
Zaprzeczy tym dolegliwościom?
Adam Sosna(2006.01.02)

Opublikowano

Pamiętam czego nie było -wyobraźnia?
Fantazja? Lawina dawno „zapomnianych”
słów i czynów byłych nie byłych
Poruszyło zawiązanie niewspaniałe

Przedawkowałem – "przedawkowanie pamięci"!
Nie spałem i konnice z obrazów przeszłych
wrażeń i wyobrażeń tratują moją głowę
do bólu.Żadne pigułki nie pomagają

w powstrzymaniu tych zastępów
Wysnutych chyba z kominka Bułhakowa
(genialna scena na balu u Wolanda
Margo przyjmuje gości)

Porzucić więc czytanie i pisanie?
Ściskam skronie do męki, jeśli wrażenie boli?
Zapomnieć! Unikać! Nie czytać!
Pomoże to i zaprzeczy dolegliwościom?

To są moje podszepty porządkujące. Pozdrawiam.

Opublikowano

pisanie o pisaniu mnie nie nęci w takiej formie,
i jeszcze te męki odautorskie scedowane na czytelnika - be!
żadnej litości, nie mówiąc o godności /męskiej dumie nie pozwalającej stękać nawet gdy łeb nap...
jak traktor;
heroizmu prosiemy, choć szczyptę prawdziwego heroizmu! J.S.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nęci się ryby
męki?
męki nie są "be"
nie odważyłbym się tak napisać
czegoś takiego, jak duma męska nie ma
jest głupota, bo łeb nap...
heroizm - od tego łeb

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa    "Goździk" charakteryzuje się "(...) uchwytną jakością (...)": to Wspaniałe Opowiadanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , przeczytałem je z wielką przyjemnością . Dotknęłaś i dosięgnęłaś sedna Pisania. Brawo - i gratuluję . Co prawda, zawiera adociągnięcia - ale tylko stylistycznej natury. Zaproponuję, abyś odnalazła je sama, a odnalazłszy - poprawiła.    Gratuluję ponownie .     Serdeczne pozdrowienia. 
    • Odrodzenie brzasku   Wędrowcze, zabłądziłeś? Bliżej, popatrz proszę; Rozglądasz się nerwowo: Cóż to jest za echo? Nie przejmuj się, zaufaj. Chodź, pokażę drogę. Spokojnie, już niedługo dowiesz się wszystkiego.   Na razie… Tak się cieszę, że cię odnalazłam! Codziennie, miesiącami, tutaj przychodziłam, W nadziei, że istnieje mała choćby szansa… Nareszcie, mój kochany! Bardzo się stęskniłam.   Odszedłeś tak po prostu, ot, bez pożegnania; Dlaczego? Chciałam rychło zmienić się w marzenie, Najgłębsze, jak najszczersze. Popatrz! Oto rana, Przez którą jestem martwym dzisiaj już kamieniem.   A przecież wciąż tak wiele łączy nas ze sobą, I chociaż zapomniałeś, chociaż nie pamiętasz... Nieważne. Zaraz przy mnie zbudzisz się na nowo, Gdyż przyszłość od przeszłości zawsze jest silniejsza.   Bo widzisz, między snami kryła się nadzieja. Niedługo ją zobaczysz, tam, nad horyzontem, Gdzie kończy się nieboskłon a zaczyna Ziemia, Tam nowej opowieści stanie się początek.   Niedługo, gdy znów Słońce wzejdzie nad tą Ziemią, I stworzy krajobrazy światłem malowane,  Śród cudów wnet umieści swych promieni dzieło, Sprawiając, że ożywić będzie mógł się kamień.   ---
    • @Mati Dudek Przy okazji chcąc nie chcąc stworzyłeś błyskotliwą definicję poezji. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Doskonałość właśnie Bogu zostawiam,. Ja tylko próbuję, nieporadnie jak my wszyscy, podglądać świat słowami. 
    • Napewno przez postać Ameca wizualizujemy sobie wiersz co sprawia że iskra śmierci dostaje prawdziwej twarzy i tego co może się stać gdy sztuczna inteligencja zacznie pracować na komputerach kwantowych. Przejście od kamienia łupanego do robotów humanoidalnych jako najwyższe osiągnięcie ludzkości ale też ostrzeżenie przed zagładą. Wiersz pewnie i doskonały w formie, ale ja bym wolał aby to się nie wydarzyło. Kocham ten archaiczny styl sprzed 200 lat kiedy człowiek myślał że w niebie mieszka Bóg.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...