PaCiołki jednego różańca

[Marek Hipnotyzer]

To miasto ukryło się gdzieś w świecie
przykucnęło za górami daleko od morza

Może wystraszone jego otwartych ran
wolności lub wzniosłości epickiego
oddechu gór - sam nie wiem

Ten cudowny brak bodźców przedmieścia
napełnia moje płuca na zawsze ironią

W z klocków lego ułożonym bloku
przepędzę lepszą część życia
kaleka losu
na
olimpiadzie specjalnej
nowego
niepokalanego
pokolenia

[Jimmy_Jordan]

SUPER jak dla mnie.
Myślę, że te rany to się jeszcze będą otwierać i napełniać nas ironią, bo co pokolenie to głupsze...
Pozdrawiam Jimmy Jordan

[Oscar Dziki]

Bardzo lubie personifikacje miasta. Niby nic odkrywczego, ale na mnie dziala urok tego środka bardzo mocno:).
Wszystko jakbym gdzieś już czytał. Otwarta rana gazety bardziej się podobała u Barańczaka.
To "w z klocków" mogłbyś przestawić, bo inaczej język bedzie trzeba nastawiać...

calosc przyjemna. nawet bardzo. dobrze zorganizowane, bez przesad, wyraziste.

[vacker_flickan]

dokładnie to, co oscar
„w bloku ułożonym z klocków lego” — moja propozycja, nb w tym wersie jest potencjał lingwistyczny bardzo fajny
nie bardzo też rozumiem to „na” w osobnym wersie
no i być może byłoby lepiej użyć słowa „paraolimpiada”;) w tej końcówce też fajnie językowo
pozdr