Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

PaCiołki jednego różańca

Marek Hipnotyzer
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marek Hipnotyzer

Marek Hipnotyzer

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

To miasto ukryło się gdzieś w świecie
przykucnęło za górami daleko od morza

Może wystraszone jego otwartych ran
wolności lub wzniosłości epickiego
oddechu gór - sam nie wiem

Ten cudowny brak bodźców przedmieścia
napełnia moje płuca na zawsze ironią

W z klocków lego ułożonym bloku
przepędzę lepszą część życia
kaleka losu
na
olimpiadzie specjalnej
nowego
niepokalanego
pokolenia

Oscar Dziki

Oscar Dziki

Opublikowano
Opublikowano

Bardzo lubie personifikacje miasta. Niby nic odkrywczego, ale na mnie dziala urok tego środka bardzo mocno:).
Wszystko jakbym gdzieś już czytał. Otwarta rana gazety bardziej się podobała u Barańczaka.
To "w z klocków" mogłbyś przestawić, bo inaczej język bedzie trzeba nastawiać...

calosc przyjemna. nawet bardzo. dobrze zorganizowane, bez przesad, wyraziste.

vacker_flickan

vacker_flickan

Opublikowano
Opublikowano

dokładnie to, co oscar
„w bloku ułożonym z klocków lego” — moja propozycja, nb w tym wersie jest potencjał lingwistyczny bardzo fajny
nie bardzo też rozumiem to „na” w osobnym wersie
no i być może byłoby lepiej użyć słowa „paraolimpiada”;) w tej końcówce też fajnie językowo
pozdr

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Niteczka

      Przez violetta · Opublikowano

      @tie-break będzie takie zaplątanie w drzewach :)
    • Leszczym
      W tym wierszu

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Annna2 Absolutnie się z Tobą zgadzam. Powiedzenia o kowalu swojego życia wręcz nie lubię. Ale wiem też, bo sprawdziłem, że trzeba się bronić. Nie dawać. Nie poddawać. Bo to taka postawa i tak też reala nie rozwiązuje i bardzo gmatwa. Bo bardzo różni bardzo chcą na ciebie "wejść" niestety :// A tu trzeba próbować przynajmniej iść i najlepiej w tę stronę, którą sam sobie się wybiera, lubi, preferuje. Sprawdziłem to na bazie zresztą większej znacznie liczbie porażek niż zwycięstw niestety ://
    • HerbataIWiersze
      Młody

      Przez HerbataIWiersze · Opublikowano

      Idź młody, idź i żyj. I pamiętaj: z rana się myj, Jak leją, to pij, Jak bijesz, to w ryj, Jak ryczysz, się kryj.   W pracy rzetelny, Bądź zawsze uprzejmy, nigdy bezczelny, Nie bądź jak inne ofermy.   I rób co ci każą, Lecz nigdy nie klękaj. Jak chcą cię ukarać, Się nie bój, nie pękaj.   Musisz walczyć o swoje, rozumiesz? Być jakby kowbojem! Ale - i to się rozumie - nie takim w kostiumie. Jak widzisz co chcesz, mówisz "to moje!", I bierzesz podbojem, jak trzeba - rozbojem.   Słuchaj uważnie, Nie bredź, mówże wyraźnie. I miej własne zdanie - na każdy temat, Odpowiedź na każde pytanie.   Idź młody, idź i żyj. Bo w prostym żyjesz świecie, Na horyzoncie już widzę kolejne dziesięciolecie.
    • Annna2
      W tym wierszu

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Leszczym  to "ocykać" jest fajnym słowem. Jesteśmy kowalami swego życia- nie do końca się z tym zgadzam- wręcz wcale Nie da się wszystkiego przewidzieć, "ocykać. Nie do końca jesteśmy autorami scenariusza na własne życie  
    • Leszczym
      Światło

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Berenika97 Jeszcze raz dziękuję :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...