Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kiedy widzę ciebie
Czuję się jak w niebie
Czuję się bardzo uskrzydlony
Przy tobie jestem zadowolony

Nic naszych serc nie rozłączy
Kiedy miłość nas połączy
Nasze dusze pojednane
Nasze serca zakochane
Nasze oczy zapatrzone
Chyba znalazłem żonę

Wiersz ten pisałem jednak w smutku
Morze łez wylewałem do skutku
Lecz ty mnie zrozumiałaś
I mocno pokochałaś
I ja pokochałem ciebie
Bo ja kocham ciebie
I zawsze kochałem
Kochać chciałem
Lecz szlochałem

Bo ty innego kochałaś
I nie rozumiałaś
uczucia mojego
wybrałaś złego
on jest zły
ma złe kły
a ja nie mam
kwiat ci dam
i będę przy tobie
nawet w grobie
Cię będę kochać
jak będziesz spać
i nawet też
wyleje kilka łeż

Opublikowano

Zastanawiają mnie tylko dwa fragmenty (ponad całą urodą tekstu!), a mianowicie, w kwestii pierwszej, otóż to: łeż!
Jeżeli nie jest to zwykła obmyłka palucha z klawiaturą, to mamy epokowe odkrycie ortograficzne. Bowiem niezależnie przecież od zapisania (z - ż) I T A K W S Z Y S C Y W I E M Y O C O C H O D Z I ! A więc - furda ortografia!
Druga kwestia, natury intymnej, napawa mnie lękiem i troską - jednocześnie. Otóż peel, tak łatwy tu do utożsamienia z autorem ("zanalazłem żonę"!), skarży się na brak. Czy w przypływie uczucia tylko zazdrości swemu przeciwnikowi, czy rzeczywiście ma jakiś fizycznie namacalny brak? Trudno rozsądzić tak szybko, co byłoby gorsze.
dyg
b
[color=red]Q[/color]
:D

Opublikowano

Znakomicie oddałeś tragizm niespełnionej miłości. Przechodząc wyśmienicie od nieprawdopodobnych walorów uczucia peela do przygniatającej prozy życia. Ja tak nie potrafię jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam Leszek :)

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • W ciszy, gdzie czas przestaje oddychać, zegar odlicza tylko echo własnego tiku. Światło przechyla się w pustym pokoju jakby szukało kogoś, kto umie milczeć.   Za szybą śnieg — bez celu, bez śladu, spada w nicość, jak niespełnione zdanie. W moich dłoniach pęka ciepło po kimś, kto kiedyś był — lub tylko się przyśnił.   Samotność ma kształt człowieka. Chodzi po mnie powoli, jak cień po wodzie. Karmi się moim snem, moim głosem, rozplata myśli jak stare warkocze.   Nie jest wrogiem — jest lustrem, w którym widzę, co zostało po świecie: niedokończony gest, połowa słowa, drżący ślad oddechu na szybie pamięci.   A jednak… gdy staje u progu i kładzie mi dłoń na ramieniu, czuję, że z wszystkich istot na ziemi tylko ona zna mnie naprawdę.
    • @KOBIETABardzo Ci dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-) 
    • @huzarc nie chce mi się wierzyć, że akurat Ty to piszesz.   każdy podmiot prowa dzący działalnosc na terytorium danego państwa (czy to Orange Play, T-Mobile, Apple, Google)   podlega jego prawu - nawet jesli jego serwery fizycznie    stoją w Irlandii czy USA.   wystarczy, że oferuje usługi obywatelom RP  i musi stosować się do polskiego prawa, RODO, ustawy o ochronie danych, o przeciwdziałaniu praniu pieniedzy itd.   jeśli Polska (np.zmuszona przez UE) uchwali ustawę że operatorzy i dostawcy usług muszą przekazywać określone dane państwu (np. jak w Chinach czy w modelu „Patriot Act” w USA) — to będą musieli to robić, inaczej nie mogą działac na tym rynku.  przykład - Rosja, Turcja, Indie , wszystkie zmusiły gigantów technologicznych do lokalizacji danych lub udostępnienia kluczy szyfrujących. więc mówienie, że „państwo nie ma jurysdykcji” jest nonsensem — państwo ma jurysdykcję nad każdym, kto działa na jego terytorium. problemem nie jest brak mocy prawnej, tylko brak decyzji politycznej i woli  by ją zastosować.     o technologii nawet nie mówmy.      
    • Ślimaki Cię pożrą zniwelują    Ślimaki Was pożrą zniwelują proszę Pana zostanie z Was Towarzyszu tylko ślimaczy popiół obślizgły uciekający z dłoni Pańskie usta – nową muszlą tym czym dworzec dla bezdomnych Najczcigodniejsi możni  Nadchodzi czas na ostatni zaszczytny ukłon  przed dostąpieniem obrzydłości      Nie martw się        Ślimaki przetrwają uknują sieci w Pańskiej wątrobie skuszą się na słodkie soki by kolejne ślimacze pokolenia niosły w Wszechświat pamięć o Panu      Niechaj Pan śni spokojnie        Ślimaki przetrwają opowiedzą o Pańskich dokonaniach gdy w roku wykraczającym poza mierne pomiary ludzkie przybędą tutaj ślimaki kosmiczne   opowiedzą       i w żałości tego naszego kamyka    kawałka lodu i lawy    ślimaki     będą się toczyć dalej
    • @Wiesław J.K. I jak tu się nie śmiać -;) Zabawny tekst.   Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...