Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zrywam się do obowiązków
stłuczonego dzbana nie podniósł nikt
co do ostatniej części
rzadko kiedy dotrzymuję
gorących informacji

próbuję oderwać drobiny
porcelanowych błędów nie potrafię zliczyć
wszystkiego co się świeci
zaraz czarne fakty
prymitywnie śmiesznych grotesek


nie trzeba wiele
aby kalectwo z podłogi spadło niżej
trzeba by uchylić rąbka cudu

kilka lat chodzę
nad wiórami nieposklejanych plotek
nie można wypełnić słowem „wybacz”

dobrze jak rozchodzi się echo z dzbana
do którego krzyczę z braku
odpowiedzi na pytanie

dlaczego jestem kłamcą

Opublikowano

"póty dzban wodę nosił, póty..."
Ale poważnie - po pierwsze bardziej przystępny język, aczkolwiek bez uwag się nie obejdzie:
- stłuczonego dzbana raczej podnieśc się nie da.
- oderwac drobiny - ale od czego ?

A reszta to całkiem przyzwoity tekst.
pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no właśnie nie da się podnieść ... tekst nie mówi że można podnieść / wręcz na wspak
oderwać drobiny - od czego ? a nie wywnioskowałeś tego z całości tekstu ? nie chcę pisać od czego bo jest to w tekście ...

dzięki za odwiedziny i pewne "ale"

bywaj
Opublikowano

zainteresował - na pierwszy rzut oka, na drugi miewam wrażenie jakichś nieścisłości np. "rzadko kiedy dotrzymuję
gorących informacji"
hm... gorących teminów obowiazków(?) trochę to mnie zatrzymuje i każe sie cofać i szukac odniesień, ale moze o to chodzi 8-]
te drobiny to od podlogi oderwać, jak mniemam? od słow "nie trzeba wiele" juz wszystko jasne i zrozumiałe (moze aż za...); ostania strofa wydaje mi sie mało "poetycka", róznie dobrze mogłoby by być to zdanie w prozie.
ale i tak interesujący jak na tekst kogoś nieznanego całkiem.
pozdrawiam

Opublikowano

no to jest takie właśnie ocenianie na szybko - ten dzban zupełnie inaczej odczytałem, zatem ale zostaje usuniete.
I mam wrażenie, że trafiłem o czym jest wiersz.
Ale broni mnie to, że to ciężki tekst - trzeba główkowac :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a tam, zmuszać jak zmuszać,
po prostu dobrze się czyta coś co ma ręce i nogi
wtedy nie trzeba się już starać to sam wiersz
prowadzi za rękę

pozdrawiam


więc najpierw jestem matką i ojcem a potem ... synowie poznają ludzi :]

no i chcę dalej płodzić
oooj jak tego pragnę >
byywaj Panno- Sy ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nela Ależ to jest z życia wzięte. Moc ekspresji, żal i złość. To jak antylaurka dla rodzica? Wiersz zrobił na mnie wrażenie. A o takie na tym portalu trudno. Pozdrawiam.
    • I ekipa nieudaczników pana Donalda Tuska oszukała miliony Polaków - nie dotrzymała obietnic i w efekcie przewaliła wybory nie do przegrania.   Adrian Zandberg
    • Muszę porozmawiać. Nie z tobą, nie z nimi. Z godziną, co płynie beznamiętnie w ciszy. Dokąd jadę – nie wiem. Bilet mam w kieszeni, lecz port się rozmywa w przedświcie i mgle. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (II) Kocham ją – bez słowa, bo słowa są kruche. Poddaje się dłoni jak noc snom bez celu. Czasem zapłacze razem z moim ruchem, czasem zadrży jak skrzydło w tunelu. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (III) Nie pytaj, co dalej. Nie wiem. I nie muszę. Podróż to nie mapa – to oddech, to cień. Czasem ją stroję z roztrzaskaną duszą, a ona wciąż mówi: „zagram, jeśli chcesz”. (Refren) Bo moja gitara to cały mój głos. Nie zdradzi, nie odejdzie, nie powie: dość. Gdy wszystko umilknie, gdy zgaśnie mój ton – z jej pudła unosi się jeszcze mój dom.
    • @Robert Witold Gorzkowski Tak pięknie napisałeś o kobietach, że aż musiałam przeczytać kilka razy. Postawiłeś płeć piekną na piedestał.  Mało jest takich wierszy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • I poznaliśmy rozkład miejsc - jakie konkretni politycy zajmą podczas Zgromadzenia Narodowego i Pan Prezydent Elekt Karol Nawrocki zostanie w Sejmie Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej otoczony politykami Koalicji Obywatelskiej!   Źródło: wPolityce.pl   Pana Prezydenta Elekta Karola Nawrockiego do Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej powinni wprowadzić kobiety z dziećmi - regulamin Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej na to całkowicie pozwala.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...