Messena

[Sceptic]

A może by tak sprzedać wszystko
Nim ciało w popiół się obróci.
Jeszcze bym dostał dobrą cenę,
Jeszcze bym dostał parę groszy.

Starczy na bilet do Messeny

A może by tak wszystko rzucić
na pastwę losu, co miał czelność
takim brzemieniem mnie obarczyć,
co dłonie w ściany mi wmurował.

I nie dał mi iść do Messeny


Jest takie miejsce, posłuchajcie,
Gdzie od poezji rzeki błyszczą,
Gdzie słońce wieszczym wita blaskiem,
A koty mruczą homerycko.

Pozwólcie mi je zwać - Messena

Tam nawet szarość się zieleni,
Tam o Hezjodzie szumią drzewa,
Tam co dzień rodzisz się na nowo.
Jest takie miejsce, posłuchajcie!

Jest takie miejsce. Jest Messena.


I kiedy pośród dni kolejnych
Idę pokornie pochylony
Tak łatwo przyszło mi zapomnieć
Dokąd kieruję swoje kroki

I zgubić drogę do Messeny.

[M._Krzywak]

To ja jadę...
Czuje inspiracje jakąś melodią, chociaz może błądze, aczkolwiek tok słów jest płynny i - właśnie - melodyjny. A sama treśc - odwołanie do toposu miejsc szczęśliwych, zawsze działa.
Jedyne uwagi - animizacja kotów i antropomorfizacja drzew, czy podejśc do tego poprzez pryzmat bajki ? Chyba tak.
Ja na tak.
Pozdrawiam.

[Sceptic]

Melodią jak melodią, ale jest to wiersz sylabotoniczny, zawsze chciałem taki napisać :D

Co do kotów i drzew - to jak najbardziej, ma być bajkowo. Taki tam sobie letki wierszyk o niczym, za to rytmiczny - raz do roku to i ja mogę taki napisać :P

[Alicja_Wysocka]

Sceptic - a dlaczego raz do roku? Mnie właśnie taki pasuje, bardzo!

[jacek_sojan]

Patrzcie ludziska! - Sceptic śpiewa!
i jak śpiewa! jak Sceptic! nie Caruso;
czyli prawdziwie;
niech to operetka - podoba mi się!
naprawdę ładne; :):)!
Jacek S.

[Eugen De]

Może dla Eleni....????

[Witold Marek]

Ta pieśń owszem wyszła, ludycznie i hipnotycznie, nie doczepię się, bo mi zza grobu Lorca albo ktoś ze wieków średnich da po łapach. Dopiero co szukałem z trudem iskry liryki w przefilozoficznionym, nadretorycznym tekście tego Autora - a tu mam pochodnię :) Drukuję i zabieram do domu, jak dawno nic.

Acha: prawdziwie wyczuty rytm nigdy nie jest o niczym.

Pozdrawiam.

[stanislawa zak]

rozmarzyłeś się Sceptyku roz-mazałeś, myślę że do tej krainy marzeń nie sam podążysz, szkoda marzeń i deszczu dla jednej osoby!
pozdrawiam!