Rozkojarzenie

[Lady_Supay]

mróz ścina twarz
przy murze starego cmentarza
próchnieje krzyż i szronieje anioł
u stóp okopcony listopadem

początek i koniec
rozstaje dróg których nie ma
po powiekami

uśpione miasto
mówi dwoma głosami w przestrzeni
łączy czas i każde miejsce

nawet w palcach u nóg czuję dotyk śmierci

choć może tylko przemarzły

[Alicja_Wysocka]

Och Su, mnie ostatnio tak smutno, nie idę na żaden pogrzeb.

[Lady_Supay]

I mnie jakoś smutno, choć może to tylko zimowa depresja i brak słońca...
Pozdrawiam Cię ciepło.

[Przemysław Chwała]

"po powiekami"??.wiersz ładny,przyjemnie się czyta.juz tradycyjnie wielki+:] pozdrofki

[M._Krzywak]

nawet w palcach u nóg czuję zapach śmierci - coś nie tak z tym wersem.
Za to reszta to stonowany, ładny lirik, zimowo - pogrzebowy, surowy i dobrze.
Na tak.
Pozdrawiam.

[Lady_Supay]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

pod powiekami...coś tam jest ;)
Pozdrawiam

[Lady_Supay]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz rację, coś nie tak ;) - zmienię.
Dziękuję i pozdrawiam.

[Julia Zakochana]

pełno smutku, ale wiersz naprawdę dobry, podoba mi się, jest tak przestrzennie napisany:) jedynie ostatni wers jakos minimalnie poprawić....

Ps. Mi też było b.b.bardzo smutno, na szczęście już mi przeszło ;) tyle z tych smutków korzyści - że takie wiersze (jak Twój) powstają

[Espena_Sway]

smutno i ponuro tu, zupełnie jak zimą - trochę słoneczka potrzeba. ale wiersz dobry

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)

[Eugen De]

Jedynie drażni mnie "szronieje" - może jakoś inaczej dałoby się opisać zamrożenie "zabetonowanego miasta" czyli cmentarzyska, okopconego od dołu - jakby dymy piekielne? hm.., ja wiem,że to od świec - ognia wiekuistego1 Pozdrawiam. Wziąłem do ulubionych.

[Lady_Supay]

Julio, Espeno - dziękuję
Eugen - miło, że zajrzałeś. Dzięki ;)
"Szronienie" ma tu podwójne znaczenie - zimna i starości. Jak inaczej połączyć te skojarzenia?

Serdecznie

[Stefan_Rewiński]

Wypieszczony ten wiersz Ewo, fajny.