Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

uważam na siebie
spacerując po wieżowcach
z parasolką w groszki to proste

unikam porywczości
by zachować powagę sprawy
naturalnie wybuchy spowszedniały

tracę głowę wyjątkowo
lepiej się nie przyzwyczajaj

Opublikowano

to tak rozpocznę od tego, że wiersz z pomysłem, ciekawym z przewrotnym zakończeniem

lecz są fragmenty, które w tym anorektycznym wierszu, można by jeszcze odchudzić

"uważam na siebie
spacerując po wieżowcach
z parasolką w groszki to proste" ==> "na siebie" zbędne, skoro "uawżam spacerując" jest to oczywiste, że na siebie

"tracę przytomność głowy" - jakby nazbyt przekombinowane, tracę przyomność bądź tracę głowę, nie sądzisz

i jeszcze mnie gryzło nagromadzenie "porywczości" wybuchowość" "przytomność" w tak krótkim wierszu rzuca się to w oczy

więc tracę głowę było by jak znalazł


ogólnie wiersz sie podobał, tylko można go jeszcze dopieścić

nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

dziękuję za wskazówki, w takim razie idę pieścić :)

choć przy: uważam "na siebie" - sądzę nacisk potrzebny, bo można uważać ogólnie, na to by równo stąpać po tych wieżowcach, uważać na parasolkę itd. ale reszta do przemyślenia :)

Opublikowano

Ogólnie rzecz ujmując - podoba mi się, jednak nie pasuje mi ostatni wers. Już tłumaczę dlaczego:
skoro uważasz na siebie, "skoczę" brzmi trochę jak szantaż emocjonalny-to po pierwsze;
"dalej" sugeruje, że gdzieś już skoczyłaś, a przecież uważasz na siebie-to po drugie;
"skoczę dalej"-czyli gdzie? z wieżowca na wieżowiec? a może w dół?
zatem "skoczę dalej" jest niekonsekwentym wynikiem.
Ale to tylko tak wg mnie ;)
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...