Wyrzut z punktem odniesienia w gwiazdach

[Vanaheim]

i tak rzęzimy
przez długie w bezsłońcu aleje
i nie dosypane kopce

obrastamy w namiętność okazyjnych scen
gubiąc lepkie od zmarzliny pióra

i tak cofamy się w nieżycie
odłupując klamki
z zamkniętych okien

- światełka na niebie
szeleszczą

[M._Krzywak]

mam wrażenie, że Pan (Pani) pracuje nad wierszem, co widac. Nie tylko dopracowany, ale i przemyślany, dobrze skomponowany, puenta troche "szeleśli", ale to na pewno zamierzone. Tak jak zaprzeczenia typu "bezsłońc", "nieżycie" - taka forma jest raczej nielogiczna, ale to może moje wrażenie :)
Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam.

[Ona_Kot]

coś jakby za dużo określeń tu wystąpiło
dla kota za bardzo "wydumany", "wysilony"

pozdrawiam

[Stanisław Kamykowski]

skoro kocicy wydaje się wydumany i wysilony, to moim zdaniem jest dopracowany
całość zasługuje na ogromnego plusa

P.S."zmarzliny" to słowo przypomniało mi wakacje w czechach, gdy w mcdonaldzie lody zamiawialiśmy takimi słowami: Can I have zmarzlina?

[Dariusz Sokołowski]

Jakie znowu przekombinowanie. Pochwalam autora. Nie dość, że się stara, to jeszcze wychodzi. Ma klimat. Ma sens. Brak błędów logicznych. Jedna spójna metafora. Mam trochę zarzuty do wersyfikacji, fikacji. Ale jest dobrze. Pozdrówka.