Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cztery strofy szczerości

jasiu zły
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

jasiu zły

jasiu zły

Opublikowano
Opublikowano

wolałbym cię jako wredną sukę
byłabyś wtedy prawdziwie słodka
nie to co teraz na wierzchu lukier
a pod nim kompletna idiotka

ubrana w mini z miną jak kurwa
i wrednym błyskiem w oczach zielonych
diabłu byś mogła łeb czarny urwać
i mężów hurtowo kraść żonom

byłabyś dla mnie muzą i męką
wtedy naprawdę czułbym że żyję
gdybym przed taką tobą mógł klękać
jak katu pod topór kłaść szyję

lecz jesteś tylko lelum-polelum
co dzień wciąż nowe fochy wydalasz
błyszcząca lalko jakich jest wiele
potwornie mnie wkurwiasz spierdalaj

M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

Uznaje to za najlepszy jaki czytałem wiersz z tej tematyki, jaką porcuje nam Pan Jaś (chętnie przeszedł bym na Ty, jeśli można...).
Jeżeli moge go lekko zinterpretowac, dla mnie jest to bardziej utwór o maskach i pozorach, napisany lekko i wulgarnie. Nie widzę tutaj żadnych potrzeb ani męki peela, a pod trzecią strofą podpisuje się obiema rękami :)
Pozdrawiam.

Tali Maciej

Tali Maciej

Opublikowano
Opublikowano

dla mnie tylko 3 strofa, nie przepadam za wulgaryzmami w sztuce

(ostatnio byłem na sztuce "Testosteron" gdzie aktorami byli sami faceci i najeżdżali na babki z całym impetem, tam wulgaryzmy pasowały jak ulał, ale w twoim wierszu są jakby na siłę
nie wiem, może to kwestia zboczenia na punkcie szacunku dla kobiet, więc powiem że wiersz mnie zniesmaczył


nisko się kłaniam i pozdrawiam

jasiu zły

jasiu zły

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Misiu złoty nie można mieć wszystkiego. Jest jak jest, jakoś starałem się żeby forma nie rządziła mi treścią, daltego jest tam kilka ustępstw ("nobody's perfect" jak mawiał Osgood). To po pierwsze.

Po drugie: żaden plagiator, mój koncept jest nieco inny od tego co masz na myśli, a poza tym popatrz co też ciekawego wymyśliła dzie wuszka.

PS Mógłbyś już przestać tyle suczyć. Później się dziwisz, że to ciebie nie lubia ;)

  • 2 lata później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Schropowaciawszy słowa same szalały

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2 Spektakularna synteza słowna! Szczególnie stylowe stanowi: Symfoniczne ścieranie się spółgłosek. Stworzenie sensownego, sprawnego sytuacyjnego szkicu, składającego się samotnie z sylab rozpoczynających się "s", stanowi spektakularny seans sztukmistrzowstwa. Słowa selekcjonujesz starannie, są sympatycznie szalone. Super! :)   ps. Lubię takie zabawy! W dzieciństwie bawiłam się z bratem i tatkiem w takie układanki, ale to były proste historyjki. Cudnie, że mi je przypomniałaś. 
    • Berenika97
      Wiosenna

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @degatoja To wiersz pełen melancholii i autorefleksji. Ta surowa, niemal filmowa sceneria – pusty peron, neon, zadrapane mury – tworzy doskonałe tło dla wewnętrznego rozliczenia.   
    • huzarc
      Bóg czerwieni

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota dzięki:) i nigdy słowa nie mogą być niestety takie, jakie by się chciało, aby były. Pozdrawiam:)
    • Berenika97
      Wierzchosława

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Nata_Kruk Napisałaś ostry wiersz o współczesnej obsesji na punkcie wyglądu i mediów społecznościowych. Pokazałaś, jak za fasadą perfekcji kryje się pustka i smutek. Nie oceniasz wprost, ale dokładnie dobrane słowa robią swoje - „ociężałe rzęsy", „napompowane", „nadęta jak bąbel" - obnażają sztuczność i wysiłek włożony w kreowanie wizerunku. Świetny kontrast jesieni i bańki mydlanej - natura w swoim autentycznym, melancholijnym pięknie naprzeciwko sztucznej, kruchej konstrukcji ego. A to zakończenie... „sława - tylko podziwiać i... zaszlochać" - genialny chwyt. Pokazujesz, że za pragnieniem uznania i podziwu kryje się rozpacz. Że te „kłęby spojrzeń" nie nasycają, tylko pogłębiają pustkę. Jest w tym wierszu coś smutnego - widzisz, jak ludzie więzną w tej grze pozorów. Świetny tekst!
    • Sylwester_Lasota
      Bóg czerwieni

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Świetnie odmalowany klimat grozy frontowych realiów (jak zgaduję), ale myślę, że można jeszcze co nieco w tekście poprawić. Mówiąc szczerze, nie przekonuje mnie jakoś "pchła, co pełza mym brudnym brzegiem palca". Widziałbym to jednak jakoś inaczej. Powiedzmy be "mym" i "brzegu palca", ale też nie chciałbym też za bardzo ingerować w gruncie dobry test.   Pozdrawiam    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...