Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Poszukuję materiałów z zakresu:
1. Platońska teoria idei
2. Hilemorfizm Arystotelesa (teoria substancji)
3. Ontologia: byt i dialektyka
4. Idee Pitagorasa i Galileusza (matematyczność przyrody)
5. Mechanicyzm Kartezjusza (głównie res cogitas i res extensa).

Proszę o pomoc i z góry serdecznie dziękuję.

Opublikowano

Czy mają to być źródła, czy jakieś podręczniki, opracowania... No i jakiż cel... Jeśli studiujesz filozofię, to nic ci nie pomogę... jeśli zależy ci na źródłach, to mogę pomóc... a jeśli nie potrzebna ci wiedza na poziomie studenta filozofii, to moim zdaniem wystarczy tatarkiewicz, uzupełniony tu i ówdzie wikipedią (trafiają się perełki z filozofii).

1. Żadne pismo Platona nie traktowało o ideach bezpośrednio, ale wszystkie posługiwały się tą teorią; stąd źródeł nie polecam; za to naprawdę bardzo fajnie zrobił idealizm Tatarkiewicz.
2. Arystoteles, Metafizyka; przystępnie ma to również tatarkiewicz.
3. Chodzi zapewne o eleatów i megarejczyków. Też kiepsko u nich ze źródłami (;)), ale wszystkie paradoksy Zenona z Elei przytacza Tatarkiewicz; wydaje mi się, że w cyklu "Myśli i ludzie" wyszło coś traktujacego albo o presokratejczykach, albo szczegółowo o eleatach.
4. Pitagoras: J.Gajda "Pitagorejczycy" - i tyle. Galileusz - nie mam pojecia.
5. Również nie mam pojecia.

Opublikowano

To nie męcz się źródłami, szkoda czasu i zdrowia. Pożycz Historie Filozofii Tatarkiewicza - to trzytomowa krowa, ale tobie będą potrzebne tylko dwa pierwsze tomy. Przeczytaj rozdziały, które będą ci potrzebne - tam to naprawdę jest świetnie zrobione i stosunek miedzy objętością tekstu a zawartością informacji jest znakomity. Oczywiście Tatarkiewicz nie jest bez wad (to "chrześcijański" punkt widzenia), ale jeśli chodzi o uniwersytecką naukę to rządzi. Więcej ksiażek ci nie potrzeba.

Opublikowano

Narazie czytam coś Zdzisława Cackowskiego (większość zagadnień tu jest - właśnie wiekszość bo to co napisałem na początku zostało brutalnie ominięte przez tego autora). Tatarkiewicza chyba miałem, ale tylko II tom. Muszę chyba jeszcze raz to wypożyczyć. Nie mniej jednak osoby, które mogą pomóc dalej proszę o pomoc.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Najlepszy na takie okazje jest Tatarkiewicz, to prawda :)

PS. Jeśli studiujesz na uniwersytecie, to pytanie po co filozofia jest nie na miejscu. Przed wojną w gimnazjach uczono łaciny. Dzisiaj... ech, nawet matury nie ma porządnej :(
Powodzenia z filozofią!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


filozofia jesze ok (inna rzecz to defincija "postaw" nawet pewnie tatarkiewicz swojego podrecznika na pamiec nie zna.. ale student oczywiscie może :D )
-odpowiednio jednak podana poszerza horyzonty i to znacznie :)
ale antyczne jezyki?? że sie tak wyrażę: po chuj??!!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


filozofia jesze ok (inna rzecz to defincija "postaw" nawet pewnie tatarkiewicz swojego podrecznika na pamiec nie zna.. ale student oczywiscie może :D )
-odpowiednio jednak podana poszerza horyzonty i to znacznie :)
ale antyczne jezyki?? że sie tak wyrażę: po chuj??!!
No nie wiem... może nie na pamięć, ale uważam, że jednak Tatarkiewicz zna dokładnie treści, a o to przecież chodzi w prawdziwym opanowaniu materiału. :D)
Po co antyczne? Hmm, może po to aby nie pisać: po ... ??!![ /i] :) Zachować powagę słowa :)
...aha, i jeszcze jedno. Przepraszam autorze tematu za dywagacje nie na temat :)
Opublikowano

Po to, że znając łacinę, możesz rozumieć teksty pisane po:
angielsku
niemiecku
włosku
hiszpańsku
francusku?

A i tych jezyków nauczysz się dużo, dużo szybciej. Samo pytanie po co (lub: po chuj) jest dziwne, bo samo uczenie jest, jakby się uprzeć, po nic. Jeśli ktoś chce być człowiekiem wykształconym i należeć do intelektualnej elity, powinien znać podstawy łaciny i greki.

A Tatarkiewicz znał na pamięć wszystkie fakty opisane w "Historii filozofii" - zapewniam. Wielu jest magistrów filozofii, którzy również znają znakomitą większość. Czasem można spotkać ludzi, którzy mieli przyjemność mieć wykłady z takimi ludźmi jak Kopaliński, Tatarkiewicz, Szacki - to są naprawdę umysły z innej galaktyki i byle magister nie jest godzien im rozwiązać rzemyka... Co nie znaczy oczywiście, że każdy profesor taki jest.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A na czym polega różnica między Wyższą Szkołą XYZ, a Uniwersytetem ABC.
Obecna droga interpretacji słowa uniwersytet kształtowała się przez wiele wieków.
Uniwersytet nie ma kształcić 'tylko' specjalistów jak to ma miejsce w wyższych szkołach (zawodowych), ma kształtować ludzi wykształconych w danej specjalności poszerzając ich wiedzę o rzeczy bardziej uniwerslanę (np. filozofię, czy socjologię).
W tym roku Rada Główna Szkolnictwa Wyższego podjęła uchwałę określającą ogólne minimum programowe dla wszystkich kierunków studiów, w postaci: informatyki, wychowania fizycznego i języków obcych. Nie ma psychologii, socjologii, politologii, filozofii (hurra, no nie?). Nic dziwnego, że czołowe miejsca na naszym politycznym podwórku zajmują osoby głoszące 'mało' logiczne hasła, typowe dla populistów :) Ludzi stopniowo oducza się myśleć. Całą gospodarkę uratują wzorki wyliczające stopy procentowe, hehehe, albo całą prawdę poznamy ujawniając wszystkie archiwa PRL-u, buahaha... Tutaj nie chodzi o to czy zaliczenie z filozofii jest bee czy cacy. Tu chodzi o myślenie.
Mało to razy idąwszy z kumplami do parku zapalało się kadzidełko i 'sprzeczało' czy rację miał św. Augustyn czy św. Tomasz :)


Filozofia musi zostać!!! :)
Opublikowano

No tak. Ale skoro jest już przedmiotem obowiązkowym to przynajmniej powinny być jakieś podręczniki. Ja mam filozofię przyrody, a podręcznik do tego przedmiotu wyszedł dopiero całkiem niedawno i to w ilości opłakanej, że zaopatrzyć się w niego to jakby bitwa mamutów.

Opublikowano

Nie wiem, na ile to się pokrywa z prawdą, co piszesz, nie mniej jednak faktem jest to, że od conajmniej jednego pokolenia filozofia (zwłaszcza przyrody) jest przedmiotem obowiązkowym - i jak do tej pory jakoś sobie radzono ;)

BTW: słyszałem, czy moze widziałem gdzieś w necie, taki postulat, żeby "przesunąć" tytuły naukowe. W dzisiejszych czasach jest masa magistrów i tytuł ten się bardzo "skiepścił", stąd człowiek po pięciu latach studiów miałby nie mieć tytułu naukowego, a uzyskanie go umożliwiałaby dalsza praca naukowa, publikacje i stosowny egzamin. Ja jestem za. Byłby porządek.

Opublikowano

Ja tytuł mgr będę miał (o ile będę miał) dopiero po 6 latach, najpierw jednak będzie inż. poprzedzony stosownym egzaminem wewnątrzuniwersyteckim jak i drugim państwowym.
Co do wspomianego podręcznika - 100% prawdy. Wcześniej były jedynie zbiorowe, ogólne, dopiero całkiem niedawno ukazał się przeznaczony właśnie dla filozofii przyrody.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


otóz to - niektórzy zdegradowali naukę do czegoś co daje status - kiedyś mądry czlowiek to czlowiek który umiał wykorzystywać swoją wiedzę - za to był ceniony - za przydatność (apropo zarzutu że nauka do niczego sie niep rzydaje)... potem pojawiła sie próżność i próby przkonywania że sama "wiedza" coś znaczy... w efekcie mamy cale zastępy debili znająych na pamięć wszystkie dopływy amazonki albo greke bo ktos im powiedzial że dzieki temu są "intelektualną elitą" :/ i cały system kształcenia polegający na wkuwaniu atlasów i innych encyklopedii...
a co gorsza jak ktos juz "to" przeszeł to bedzie tego bronił: nikt sie nie przyzna że zmarnował całe życie na naukę tego co kazdy inny człowike ma po otwarciu atlasu
Opublikowano

Autor tego wątku jest chyba maksymalnym leniem. Szukasz materiałów na podstawowe zagadnienia z filozofii? Google is your friend (np Wikipedia, albo polska biblioteka internetowa), a jak nie to sobie człowieku idz do biblioteki normalnej, pożycz Tatarkiewicza i głowy nie zawracaj. Jeez.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...