Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nowy tydzień. kolejny sopel spada
z dachu i próbuje zmienić stan
- może nie skupienia ale rzeczy.

na środkowym piętrze
pomiędzy ośrodkami jest przytulnie,
więc rozbudowałam sobie wnętrze.

za bardzo. pełno tu gratów
- opakowań z przeszłości.
nawet buty się znalazły. szkoda
tylko, że nie te siedmiomilowe.

Opublikowano

Puenta burzy obrazek, chociaż i tak jest konsekwentny - peel rozbudowywuje przestrzeń, która i tak jest niewystarczająca. Ciąży przeszłośc... Ciekawe, ponieważ jest to treśc uniwersalna, przekładalna - i o to chodzi.
Ja na tak.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dobrze wiedzieć, że tak to odczytujesz.
szczerze mówiąc to chciałam stworzyć obraz, który pod przykrywką beztroski ma jeszcze drugie dno. temu miały słóżyć np. sople próbujące coś zmienić w życiu peela, jak również buty, które powinny mu pomóc przeskoczyć siedem mil egzystencji.

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a można by, w końcu to dobry interes ;) tylko trzeba znaleźć projektanta, bo ja to raczej tylko wnętrza umiem aranżować :P

dziękuję Panu za odwiedziny i pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a można by, w końcu to dobry interes ;) tylko trzeba znaleźć projektanta, bo ja to raczej tylko wnętrza umiem aranżować :P

dziękuję Panu za odwiedziny i pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)

Wnętrz jest więcej niż butów, choć wnętrza butów też są ważne. Pozdrawiam wewnętrznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzie wuszko, dziękuję za komentarz. cóż każdemu się może inaczej skojarzyć, co nie oznacza, że źle. jak już pisałam powyżej, wiersz miał mieć takie drugie dno, choć nie wiem ile osób to wyłapało. niemniej cieszę się, i pozdrawiam Ciebie i Mirka również :D

Espena Sway :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej juz nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.    
    • liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...