Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
To, czegośmy się bali, przyszło,
Lecz mniej przerażające
Emily Dickinson



Każdy może być demiurgiem swojego kwadratu,
wystarczy papier i można złożyć sobie z niego dom,
małe origami szczęścia. Wydrzeć przyjaciół i puścić
wolno, a potem ulepić tego idealnego. Pytać go
o zdrowie, z każdym jak spałeś, zasiadać na przeciw
do Ważnego Rozdania Poranka i wiedzieć, że jego noc
była bezsenna, bo kolka nerkowa doskwiera do wczoraj.

„ To, czegośmy się bali,
przyszło, lecz mniej przerażające”. Wybory dokonane.
Wiesz, ten stary filozof miał rację. Zamykamy się
w środku nas samych, uszczelniamy okna, impregnujemy
na rzeczywistość w tym poznawaniu się. Nie dotyczą nas
pylenia traw, małe śmierci atomów tlenu, roztopy. Ważne to,
aby rozbić kotlet na dwoje, dogadać się w kwestii zasłon
w dużym pokoju. Zawężamy przestrzeń, między „teraz”

a „na zawsze” upychając frazy z wierszy, zaglądamy
sobie przez ramię, czy aby kropki nie pogubione, słowa
właściwie dobrane, budujące mocne ściany, przyszłe obrazy.
Bo to nie przypadek, pomyłka filozofa, że na jednym kwadracie
dwoje demiurgów wymyśliło jedno życie, pisze jeden wiersz.
Opublikowano

naprzeciw chyba pisze się ;]
ładne, fragmentami mocne i przemawiające
chwilami nie
zastanawiam się tylko, czy te chwile na nie
są potrzebne - ale pewnie są, budują

i gdyby nie moje uczulenie na "wiersze" w wierszach
byłabym jeszcze bardziej ukontentowana :)

pozdrawiam

Opublikowano

Panie Jacku - laury? zawstydzony przyjmuję ;)

Regino - spokojnie z tym wychowywaniem dzieci na mojej 'pisaninie':) zobaczymy co z tego wyniknie

Ona Kot - kontrast, to kluczowe tu słowo, musi być coś na nie, skoro jest tyle na tak, to jest tak jak w powieściach, czasem ktoś musi umrzeć, aby inni docenili życie.

Messalin - każdy gdyba jak chce:)

dziękuję za komentarze
pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      to jakaś bzdura duby smalone znam ludzi starych (pardon za nietakt bo nie ma starych - wiekiem zmienieni duch w nich logiczny wciąż świata ciekaw :)))  
    • @Stracony – ależ dzielę się odczuciami w moich miniaturach, które przeważnie opisują małe epifanie (te "jaskrawe" to rzeczywiście coś więcej, bo całe otoczenie nabiera innego wymiaru, a człowiek się wtapia, jak piszesz). Porozmawiajmy na jakimś przykładzie z przyszłych publikacji

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Też trzymam @aniat. za słowo. Pozdr.
    • Nie ma ograniczeń:  w każdym wieku, stuleciu  możesz się huśtać i kręcić,  Koniki i karuzele Na trampolinie tygodnie A głowa - na ukulelach   Nie ma, że ''nie wypada'' Chcą tego wszystkie twoje  zranienia, sińce i blizny Porzuć to, co nie daje ci śpiewać nie płać sumieniu grzywny Ludzie odziani w starość Kochają biadać i zrzędzić Do niczego się ponoć nie nadają,  bo już nie wstają na ósmą  i nie generują pieniędzy   Mam lat niespełna dwieście Marszem przez miasta, tunele Nie poszczę w żaden piątek I nie wiem o sobie - zbyt wiele   Haniebna jest ponoć samotność,  bo serce śpi niewygodnie,  a myśli - rzadko gotują:  kuchnia jest ciemno-przechodnia   Zostań dziś u mnie na noc   Pobądźmy chwilę bezdomni!  Świat nam wynajmie powietrze  i lustra - w cudzych oknach  A o starości - zapomnij.  Jutro jest.  W nas?   Zawsze wiosna ...  
    • Płakałam, ponieważ zeszłej nocy wiersze odmówiły mi posłuszeństwa. Uczyłam się algebry: odejmowanie, mnożenie i dzielenie... sumienia.  Grafomania?  No to w nawiązaniu ...  Najbardziej lubię spędzać przedpołudnia w niebieskich pokojach. W tym samym czasie tysiące ludzi nadają faksem informacje o astronomicznych układach cyfr,  o kartotekach zbrodni, które (wedle przeczuć) dopiero mogą być popełnione,  o egzotyce żywności utwardzanej palmowym tłuszczem. Czuję się wtedy zupełnie nie ... potrzebna.   Napisałam do NASA z prośbą o kamień, kosmiczny opal. Odpisali, że znacznie lepiej będzie i dla mnie i dla reszty ludzkości jeśli zajmę się kwestią grawitacyjności pewnej skamienieliny, którą już posiadam.  Odpisałam im, że to niemożliwe:  kardiolog od dawna trzyma ten głaz u siebie w gablotce.
    • @Moondog Oj no trudno, trza przeboleć i już :) Pzdr. M. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...