Nie szukaj prawd

[m p]

NIE SZUKAJ PRAWD /”MORZA UCZUĆ I MIRAŻY”

Linia kobiecych wdzięków
Nie ma granic
Ślepiec lepiej dostrzega
Złej rzeźby wady
Urodą ducha można się sycić
Uroda ciała przemija pomału

A my obojętni na wszystko
Będziemy szukać prawd

Świecie zdziwiony
Świecie ciekawy
Jesteś tak różny i tak wspaniały
I dobrze Ci z tym

Radość wybucha euforią
Niepohamowaną
Zrządzenie losu jest przypadkiem
Reszta zależy od nas samych
Wiosna budzi nadzieję
I skrzydeł dodaje

A my obojętni na wszystko
Wciąż chcemy szukać prawd

Nie szukaj prawd
Każda jest inna
Jak dobry żart
Nie mów nikomu
Że właśnie tak

Nie szukaj prawd
Nie szukaj prawd
…
A my obojętni na wszystko
Nie wiemy już nic

[Sceptic]

"młody" wiersz, rokujący może pewne nadzieje i zdradzający wrażliwość autora, ale nie zdradzający - póki co - wielkiego talentu. Obiektywnie mówiąc - miernota, lecz lepiej od innych miernot rokująca.

[Ania_Kos]

Wiersz jako całość średnio mi się podoba, ale :

"Ślepiec lepiej dostrzega
Złej rzeźby wady"

- tak, to jest zadecydowanie fajne, zreszta kilka jeszcze innych fragmentów też.

Hmm...ogólnie utwór kojarzy mi się z książką "Stowarzyszenie Umarłych Poetów", wiec bardzo pozytywnie:)

Pozdrawiam!