Bez tytułu ...

[Luthien_Alcarin]

Szukałam siebie;
w szafie,
pod łóżkiem,
w piwnicy...

Znalazłam wiele:
kurz,
złamane serce,
zgniłe marzenia...

Nigdzie nie było
człowieka.

[sub]Tekst był edytowany przez Luthien_Alcarin dnia 21-12-2003 12:37.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Luthien_Alcarin dnia 24-06-2004 20:03.[/sub]

[Danulla]

Dobry wiersz,
wszystko jest w nim jasno nakreslone.
Uwazam,ze powtorzenie:
"było człowieka.
było człowieka."
jest zbedne,a wrecz nie na miejscu.

Ogolnie podoba mi sie :)

[Dorma]

Niezly wiersz, ale powtorzenie ostatniego wersu nie jest potrzebne,

[Luthien_Alcarin]

powtorzenie ostatniiego wersu wynika z mojego gapiostwa.... ;) niestety juz taka jestem roztrzepana...

[Paweł Modrzejewski]

Może jeszcze należało by poszukać? Obuchem wali słowo "zgniłe" i "nigdzie", a złamane zawsze się znajdą. Im więcej czasu w kalendarzach... Ale wiersz popycha mnie do Twoich następnych prac, może ta chwila poszukiwań na smutno już minęła.
PM

[Piotr Sanocki]

Ładny wiersz, podoba mi się jego forma. Ale ja także przyczepię się do ostatniej zwrotki. Mianowicie nie podoba mi się złe rozłożenienie na wersy:
"Nigdzie nie

[Luthien_Alcarin]

Piotrze poprawiła, nie wiem czy jest lepiej- sam musisz to ocenić:)..a poszukiwania chyba zawsze trfają i w tym tkwi sens. Dziękuje za poświęcony czas;D Pozdrawiam-Agata

[Piotr Sanocki]

Teraz jest o wiele lepiej :)

Pozdrawiam

[Thomas Deszcz]

Nigdzie nie było człowieka? Kurz, złamane serce, zgniłe marzenia dla mnie to bez wątpienia oznaka obecności człowieka.

Ogólnie to również podoba mi się.

Pozdrawiam.

[Luthien_Alcarin]

hmmm.. złamane serce nie musi być sercem podmiotu lirycznego, marzenia mogą być nie zrealizowane-stąd zgniłe... ktos kto uciekał całe życie przed sobą , wałsnymi marzeniami, miłościa nie jest wpełni człowiekiem... Dziekuje za komentarze-Agata

[Piotr Sanocki]

Thomas ma rację - wszędzie jest człowiek - jego część jest obecna, tylko podmiot liryczny nie czyje się człowiekiem - a to wielka różnica :)

Pozdrawiam serdecznie

[Luthien_Alcarin]

są ludzie i ludzie, a żeby być prawdziwym człowiekiem nie można wiecznie przyjmować biernej postawy... Pozdrawiam-Agata

[Zygmunt Jaskólski]

Przychodzi taka chwila, kiedy zaczynamy szukać siebie w materii, którą otrzymaliśmy. Dobrze jeśli prócz siebie znajdziemy człowieka bo właśnie wtedy staniemy się ludzcy.Pozdrawiam serdecznie i życzę wielu takich poszukiwań!

[Luthien_Alcarin]

hmm...zgadzam sie z Panem, panie Zygmuncie.. Pozdrawiam-Agata:)

[Marek Paprocki]

Dojrzały temat.Lubię takie mentalne penetracje.Pozdrawiam Agato.

[Marek Paprocki]

Dojrzały temat.Lubię takie mentalne penetracje.Pozdrawiam Agato.

[Kuba Jasiński]

Ogromnie mi się podoba taka ciemna poezja. Istotnie może się okazać, że jedynymi rzeczami, które zostaną po człowieku będą: kurz i złamane serce...

Pozdrawiam

[Luthien_Alcarin]

hmm..jezeli tlyko to zostanie, to okaze się ze nigdy nie byliśmy prawdziwymi ludźmi...Pozdrawiam-Agata

[Antoni Leszczyc]

Znalazła Pani. Człowiek jest człowiekiem, bo marzy.

Wiersz na plus. Gratuluję.

Pozdrawiam, AL

[Luthien_Alcarin]

hmm.. samo marzenie nie czyni z nas chyba ludzi, bo są osoby które włąsne marzenia chowają , bojąc się ich realizaji... o tym jest wiersz -zeby nie tracić czasu, bo potem nie ma przreszłosci i jednocześnie przyszłości...Pozdrawiam-Agata