Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

/Lidii Kowalczyk/

w nie psim polu piasta świerki pod hotelem,
rwane przed spotkaniem po raz pierwszy w życiu,
śnieg dziwił przechodniów, gdyśmy z przyjacielem
gałęzie pod igłę targali, w chodniku
iskierki zielone, pewnie próchnem dzisiaj,
jak ta etykieta z pustej butli ptysia,

cośmy go z Przasnysza w nakrętkach sączyli,
noc całą do szóstej w przedziale 'niepalnym',
kuflem piwa Wrocław witał by po chwili
lunąć jak na Steda wierszem spod fontanny,
na trzy zmiany w kinie leciało coś filmem,
Czerwony Kapturek pokonał Godzille,

lecz mostów na Odrze nie było nam wtedy,
po przęsłach rozróżniać, gdy nagle z poranka
zmrok zwłok chmur naciągać już zaczął, a Stedy,
jak Stedy wspomnieli coś o Lady Punk'ach
i poszli pod hotel w słowiańskim zwyczaju
powitać Wrocławian gałązką z (nie-) raju.

Opublikowano

Znając Twoje dotychczasowe czarodziejskie wędrowanie słowem po rozmaitych okolicach, trochę mało tu akcentów dot. samego Wrocławia - może inny był zamiar biorąc pod uwagę dedykację. Ale i tak miło gościć Cię w Piastowskim Grodzie.
Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Widać, że historyczne ;)
Ten Sted jakoś na wyrost się czepia (skojarzenia muszą być, więc zalatuje lekko - niepotrzebnie). A piwo bez pianki? (dwo!)
pzdr. b
PS. Pomyślałbym nad jakąś błyskawiczną/błyskającą pointą, a co? niech zwala z nóg ;D

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Interesujące porównanie.   Pozdrawiam :)
    • Piękny wiersz. To prawda, jesień zawsze oddaje, w końcu to czas zbiorów.    Pozdrawiam :)
    • Dziś są Twoje urodziny Więc wznieśmy toast Za Twoje zdrowie, świetny aktorze, Napijmy się dziś, bo jest okazja. Dziękuję Ci za chwile wzruszeń Za mnogość całą świetnych ról Od Janka aż po Mordowicza Dawałeś czadu – do diabłów stu! Oparłeś się też pokusie założenia Własnego teatru – szacun, chłopie, za to! Po co kolejny teatr na scenie? Kiedy to życie samo jest teatrum? Życzę Ci – „Janku” – kolejnych ról, Tak samo barwnych, tak samo świetnych, Jak właśnie ta w „Czterech pancernych”, Lub jak ta w „Klerze” sławetnych! Warszawa, 23 IX 2025   Dziś przypadają 86. urodziny Janusza Gajosa. Mam nadzieję że P. T. Jubilat nie będzie miał mi za złe, że uczczę Jego urodziny tym skromnym wierszem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Możesz "wstawiać" co chcesz... w miejsce kropek.     Nie rozumiem tylko - dlaczego próbujesz mnie wciągać w dyskusję porównawczą?    Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...