Dzik i myśliwy

[jacek_sojan]

Był sobie dzik i był myśliwy;
Kiedy myśliwy szedł do lasu,
Do myśliwego biblioteki
dzik się zakradał, i z atlasów
pożerał wiedzę nauk wszelkich.

Dziczał myśliwy, dzik studiował.
I stało się, że się spotkali,
Dzikowi, który medytował -
Myśliwy z fuzji w łeb wypalił,
Historii dając taki morał:

Żyj wedle miejsca i natury;
Gdyby dzik brał się do lektury
Strumieni, wiatrów, pól i lasów,
Do dziś by tropił go myśliwy.
Dla pana salon, dla psa łańcuch.

I myśliwemu los się wykpił;
Bo kiedy przyszło na konkury -
Dama mu list zwróciła, w którym
ortograficzne stały byki.

- Pan mnie miłuje przez "ó" z kreską,
Więc "ucz" się moich dzielę łezką;
I rzekła przy tym - byk w oborze
Ma swoje miejsce, a pan w borze.

[czarna]

odtrąciła myśliwego
teraz żałuje
dziki pan z flintą
inną miłuje

[Stefan_Rewiński]

wstrzelił byka
do liścika?

[stanislawa zak]

zamiast w byka (jeleń)
strzelił w liścia,
no i nie miał wyjścia,
sprawa całkiem prosta
musiał wyjść na osła!

[jacek_sojan]

Cudnie serwujecie! Dzięki! Pozdrowienia Wszystkim! J.S.

[jacek_sojan]

Ano, ano! UCZ się UCZ
A na pewno złapie kurcz
mózgu serca Już masz klucz
jak się rodzi pokurcz.

[Stefan_Rewiński]

kurcze!
lubię
skurcze.