Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

słowa składają się z liter i przestrzeni
międzyliterowej pełnej powietrza
lub ściśniętej jak pięść gdy przekazuje
komunikat

to taka forma bliskości. materia kształtuje
przestrzeń zostawia odciski palców na odbiciu
- dziecku pustych szaf i luster w które nikt
nie patrzy. nadaje jej rację bytu

przyjmie wszystko. wypełni się. pusta
po horyzont

Opublikowano

Bardzo smutne to dziecko - niech choćby szuflady miało było pełne rupieci ;)

Nie lubiąc imiesłowów, jednak się skłaniam:
"...materia kształtując
przestrzeń zostawia odciski..."

Rozumiem, że "nadaje jej rację bytu" - materia tak zazwyczaj ma ;)
Nie rozumiem: "pusta po horyzont" - "wypełni się" - czy to też o materii?
Zestawienie "odbicia" - "dziecka" wzbudziło we mnie chyba niepotrzebne skojarzenia oboczne (ale to tylko prywatny bzik ;)
Najbardziej mi się czyta początek, wiadomo: komunikat, i dalej jadę w tym duchu, do końca, i amen.
Do przemyślenia, bo - jak widać - coś poruszył w bezdusznym starcu ;D
pzdr. b

PS. Dla leniwych - :)
AKRECJA [łac.], spadanie rozproszonej materii na powierzchnię gwiazdy lub do czarnej dziury.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki :)
Musi być jednak kształtuje, ponieważ obie czynności (kształtowania i zostawiania odcisków) są równoważne. Nie chcę, by jedna wynikała z drugiej.
Pusta po horyzont itd. - to nie o materii. To o "niej" - peelce :) Rozumiem, że bardzo babski punkt widzenia/myślenia, stąd niepewność :)
Odbicie jest dzieckiem luster :)
Pozdrawiam serdecznie, j.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Panie Jacku, nic nie poradzę na to, ze Pan nie rozumie tekstu. Nie piszę prostych tekstów, bo sama lubię, gdy coś, co przeczytam zmusza do myślenia, analizowania itp.
Co Pan uważa za poezję?...
Pozdrawiam, j.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • były żonkile tulipany krokusy kalina bzy konwalie piwonie   dziś pozostały po nich tylko zapachy i żal tamtych dni   dziś tylko chryzantemy astry i samotna ostatnia z róża   w moim ogrodzie zasypia mówiąc do widzenia kończy się mój czas   ale nie martw się  mój miły kalendarz szybko mknie nim się obejrzysz   znowu zakwitną twoje  marzenia w ogrodzie barwnym jak sny  
    • @Florian Konrad Dla mnie jest to wiersz o momencie utraty kontroli nad własnym życiem. Świetnie wykorzystałeś konwencję horroru (nawiązanie do "Autostopowicza") po to, by nagle odwrócić sytuację - to nie intruz jest zagrożeniem, to my odkrywamy, że jesteśmy "na gapę" we własnym życiu. Mocna końcówka - "ciągle jedziemy. trwa czas przeszły". Jak trauma, której nie można zatrzymać ani przepracować.
    • ~~ Prohibicja u celu .. pierwowzór z PRL-u - lecz dziś w innych godzinach. Lobbyści bimbrowników (wobec słabych wyników) - czy w tym leży przyczyna? Producent destylarek (jest tutaj kilka marek) - gotów wyłożyć kasę. Przedstawiciele ludu nie widzą tutaj brudów - takich zaś w Sejmie masę .. Ooo .. ludzka przewrotności - kiedy wreszcie zagości w łbach władczych decydentów; że w owym ich zamiarze ciąg dalszy przykrych zdarzeń - bimbrownie .. miast "wódkowstrętu" ~~
    • @Roma Pewna krzywa była tak krzywa, że mój wczorajszy komentarz zgubiła. A może raczej to była skrzywionej czasoprzestrzeni wina? A poważnie to lubię połączenia matematyki i fizyki z poezją - Tomek jest fizykiem, więc nie muszę Ci tłumaczyć, jakie zrobiłaś na nim wrażenie. Świetnie połączyłaś fizyczny proces z ludzkim doświadczeniem. Proces adiabatyczny δQ=0 - oznacza, że nie ma wymiany ciepła między układem a jego otoczeniem, układ jest doskonale izolowany termicznie od swojego otoczenia. (musiałam to napisać, nie pytaj dlaczego! :)) Wiersz Twój jest tragicznym opisem bytu (lub relacji) tak kruchego, że nie jest w stanie przetrwać kontaktu z innym - "nie do bycia". Podmiot liryczny próbuje zamknąć się w "adiabatycznym" systemie, by uniknąć strat, ale sama ta próba jest "kaleka" (nieszczelna) i skazana na porażkę. Każda próba bliskości ("dotyk") prowadzi do "pogubienia", a pojawienie się konkretnej osoby ("ty") wywołuje ostateczny, nieodwracalny rozpad w chaos. To poetycki obraz kogoś, kto być może pragnie bliskości, ale jego wewnętrzna struktura psychiczna jest tak niestabilna, że kontakt z drugą osobą, zamiast budować, niszczy go doszczętnie. Tak to rozumiem, może błędnie, ale nam się podoba.  Niesamowity wiersz! Pozdrawiam -y! :)  
    • @Berenika97 sorki, że tak bez słów, ale do takiej myśli - nic, tylko się uśmiechnąć,  pozdrawiam :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...