Powiewy namętności (Mlaskające jęzory potwory...Epizod 7 post- epilog)

[Tali Maciej]

Rok później…


bal piórnika
już z innej perspektywy
spoglądam przed się
wzięcie
u płci pięknej

prze ja wy
respek tu i szacun ku
mojej osobie
z oczu piórników

tysiącem alejek podążam
w poszukiwaniach


pośród wrzawy
braci studenckiej
pośród bełkotliwych
konwersacyjnych śmiechów

nasze ścieżki się w końcu przecinają
jak odrzutowce na niebie
błękitnym
odcieniem odziała swe
wsp ania łe
komponęty ci ała!
aż gryzie dreszczem
jej dotyk

skrępowane pierwsze spojrzenie
uśmiech
mały potoczek kilku
zaledwie słów

w akompaniamencie
euforii balowej
celowo przypadkowe
dotknięcie

odwzajemnione
ciemnobrwistym spojrzeniem

taniec gestów
awerbalna konwersacja
wespół stwożona
w jeden z naj
piękniej
szych
moment ów

wmoimżyciu

[Vera_Ikon]

Już wiesz, że zdecydowanie bardziej podoba mi sie to zakończenie serii niż Epizod 7 :)
Trochę smutno się z nimi rozstawać ;(
Ode mnie +
pozdr serdecznie

[Tali Maciej]

to jak sentyment do telenoweli, dzięki za wytrwałoś w lektórze mlaskających....
i za odwiedziny w ten mroźny dzień,


nisko się kłaniam i pozdrawiam

[Espena_Sway]

Maćku, podzielam opinię Very, szkoda trochę, że koniec :(. pozatym, opinię znasz już z warsztatu. swoją drogą happy end wniósł trochę słońca w tą pochmurną pogodę :)

pozdrawiam serdecznie plusowo Espena Sway :)

[Tali Maciej]

dzięki Espena za wizytę i ciepłe słowa
na bis zacytuję "to już jest koniec, nie ma już nic. Jesteśmy wolni, możemy już iść"
miłej nocki

nisko się kłaniam i pozdrawiam