Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

. Student-Magistrem
Szampan korek bąbelki

„W oddali słyszę jakieś dźwięki....
Kroki tam w oddali”

„Będę teraz pisał
Wiersze o czystości
Jasności duszy”

Mówił student w radości
Student skończył studia
Student- Magistrem

Jazz Rock Cafe *
Oblewamy w radości obronę
Muzyka spontaniczny taniec
Długie melodyjne utwory
Długie przeciągłe solówki
Blond porozrzucane włosy
Szczupłe smukłe nogi
Walczę z gęstwiną
Długich blond włosów
Rozgarniam palcami grzebieniami
Całuję szyję
Ręce błądzą
Po labiryncie ciała
Taniec namiętny
Prawie, że peting
W tańcu

Sms-Zapraszam na
Herbatę Imbirową
Lubię imbir więc

Puk puk
Otwiera mi drzwi
Co się stało?

Gdzie jest twoja
Długa szata
Blond włosów

Imbir parzy mnie w gardło
Kruczo czarne włosy podkreślające
Bladość, trupią bladość twarzy
Parzą mnie w oczy
Iwona w świetle poranka
Przy porannej herbacie
Wygląda jak stara kobieta
Zmęczona kacem
Zmęczona życiem
Zamknięte okno, duszę się
Imbir parzy, bladość parzy
Starość parzy
Uciekam



* knajpka na Sławkowskiej w Krak

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Kasiu, jak już pisałem, przy pierwszym epizodzie, że całość jest formą pamiętnika, to raczej takie krótkie opowiadanka, i było to pisane nie ze względów atrystycznych jako poezję, a raczej jako zapisanie na papierze wspomnień dzięki za wizytę

nisko się kłaniam i pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



w sumie teraz ciężko mi się określić, bo jestem od 2 miesięcy mgr-em i narazie jakoś nie widzę różnicy, oprócz tego, że studenci zaczeli mi mówić dzień dobry (strasznie dziwne ucszucie)
jedna jest tylko widoczna różnica, na zajęcia można kiedyś było przyjść na totalnej gumie po imprezie i nic się nie działo, a teraz to już nie za fajnie się tak pokazać i chyba tyle różnic co do podjętego zagadnienia różnic pomiędzy

dzięki za wizytę nisko się kłaniam i pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Powietrze zimne — w księżycowej tafli skrzy. Poczerwieniały z zimna aniołów nosy, odległego czasu świateł blask.   Mienią się kałuże oczu — dzisiaj nieco inne. Z drogi możesz jeszcze zboczyć, lub pozostać w cząstce siebie innej.   Piętrzą się kaskady myśli szaro złotych, a może pożółkłych już liści — yellow. Snują się kudłate myśli werniksu, a może pandemonium myśli szkarłatnych.   Pozwól mi, Ojcze, kochać Cię mocno, w granicach wszechrzeczy i przestrzeni, Tobie tylko znanej — odczłowieczonej. Ja jestem pustką w próżni, w nicości zawieszony, jak flaga wbita w księżyc po ciemnej stronie.   Otchłań nie jest już tak straszna — czuję spokój. Świat odetchnął jednym z gejzerów Islandii. Boże, ratuj nas! Ratuj nas, niegodziwych, jeszcze ten jeden, jedyny raz. Boże, ochroń nas!   Świat spogląda na nas miliardem pogardliwych spojrzeń.   Ziemia i niebo są na styku. Ty nie dotkniesz mnie, ja nie dotknę Ciebie — jak nie dotyka zmierzch świtu.   Ale pozwól się kochać, jak noc kocha gwiazdy.   Pozwól, bym po zmroku mógł przynajmniej patrzeć, wraz z księżycem pobladłym, w jedne z miliarda Twoich oczu.  
    • @violetta on też występuje w wielkim meksykańskim sombreros, mimo że nie widać... ps. meksykański hiszpański różni się od np kubańskiego hiszpańskiego tym, że u Meksykanów słowa są pełne słońca, śpiewane szeroko, a Kubańczycy tak jakby urywają końcówki słów... A propos, pan Miguel jest Meksykaninem        
    • @huzarc Dziękuję pięknie. @Berenika97 Dziękuję i pozdrawiam
    • Czy rozumiesz nie kochać kogoś, kiedy lampy się zapalają, tęsknić za mrocznawym morzem, gdzie nie znajdą mnie wcale   Nie rozumiesz tych niemych chwil, gdy ktoś mówi, a ciebie nie ma, tyś horyzont a życia wir odpycha w wewnętrzną przepaść   Czy rozumiesz zebrania ludzi, gdy nie szukasz nikogo, zbyt znasz ich, lecz nie możesz wytropić sam siebie, co tu robisz, śmiejąc się na dnie?   Nie rozumiesz szukającego, który tabor wiecznie ma w głowie, który nie chce nic dzierżyć na własność, od pieniędzy woli odpowiedź   Czy rozumiesz moją samotność, szczęście w sercu, a obok jazgot, który truje sen i fantazje, nie masz uciec gdzie, aby zasnąć   Czy rozumiesz nie kochać kogoś i latami umykać w dal Ja tak zawsze w mym sercu miałem, że wolałem nieznane niż was
    • @Berenika97 Dziękuję.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...