Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Takie drobiazgi techniczne, poza tymi, które już zgłosili poprzednicy:

To, co znajdowało się za dostępnymi dla niewielkiej grupy „wtajemniczonych”, wyglądało jak wnętrze jakiejś stacji(...) --> za czym dostępnym? przydałoby się uściślenie (bo domyślam się, że chodziło o drzwi)

Profesor przechadzał się powoli przez laboratorium, zamieniając z każdym, ubranych w takie same jak on kombinezony pracowników przynajmniej kilka zdań. a tutaj zamiast przecinka po "każdym" napisałabym "z" a przecinek to nie wiem gdzie ;)

idę czytać kolejną część

pozdrawiam

Opublikowano

Kocico- poprawiłem.
J.J. - częścioewo posłuchałem twoich rad.
Jeśli idzie o ów dreszcz- no cóż, ja w sytuacjach stresowych odczuwam dreszczyk w tej właśnie okolicy. Popytam znajomych - jeśli u nich jest inaczej, to, być może, zmienię.
Co do kobiety, która otworzyła drzwi- porucznik nie wiedział, kim ona jest (może służącą), więc szczegółowy jej opis nie ma żadnego znaczenia.

Uprzedzając ewentualne pytanie, dalczego pani Venturi nie przyłączyła się do rozmowy w salonie wyjaśniam: Mecenas frascati często przyjmował wizyty ludzi, z którymi łaczyły go sprawy zawodowe. Jego żona ze zrozumiałych względów nie ,mogła w tych rozmowach uczestniczyć, więc podobnie zachowała się i tym razem.

Dziękuję za uwagę. Następny odcinek, z powodu wyjazdu dopiero we środę.

Opublikowano

Ja tam może się nie za bardzo znam, ale zawsze wydawało mi się że kość krzyżowa jest jedna i dreszcz ale po krzyżu, a nie po krzyżach. Liczba pojedyncza, nie mnoga
Podobało się, czytam drugą i trzecią część

Opublikowano

witaj leszek a ja przeczytam w całości jak narazie /bede sie troszke wymadrzać hehehe / w cz2. cos przeoczyłes akcja nie jest tak wartka na jaka zasługuje! tu warto by troszke pogłowkowac aby ten fragment nabrał dramatyzmu .
a tak czyta sie płynnie i nawet sa zaskoczenia co bardzo lubie w tekstach tego typu
i jak narazie nie wiadomo po co 1 zobacze dalej...

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

swoich - tak bardzo przezeń nielubianych czynności administracyjnych - odwiesił do szafy = a czemu ciągniesz wypowiedź myślnikową aż za czynnościach, skoro na nich wypadałoby skończyć? wcięcie jest odnośnie nielubienia jak sądzę, więc i tam wstawiłabym kreskę

przekraczając jego próg nieodmiennie odczuwał = a może wystarczy czuł?

wyglądało jak wnętrze jakiejś stacji kosmicznej z przyszłości: liczne komputery, mikroskopy elektronowe, skomplikowane zestawy aparatury chemicznej, oraz mnóstwo innych, nierozpoznawalnych dla osób postronnych urządzeń wypełniało stojące wzdłuż ścian pomieszczenia stoły laboratoryjne. = nie nie, za dużo na raz, wyglądało wypełniało, coś tu trzeba zmienić

wprowadzając z klawiatury jakieś dane = no ja oga komputerowa jestem, ale chyba prze klawiaturę można coś wprowadzać a nie z niej?

na drzwiach, którego = ponieważ przecinek jest wcześniej sądzę, ze tu jest zbędny

W jego głowie zaczęły się kotłować różne myśli. = a to chyba niepotrzebnie kursywą?

Kiedy, chciał ponownie = a po co ten przecinek?
.........................

tyle na początek i lecę dalej :)

Opublikowano

Dzieki Natalio. Korzystając z twoich uwag przeprowadzłem pewne korekty, pozostawiając jednak "z klawiatury" - może to slangowy skrót (od :za pośrednictwem...), ale tak się jednak mówi.
Co do kursywy - w ten sposób podkreśliłem fakt, że jest to opis myśli - taką przyjąłem zasadę. Podobnie było chyba w Moby Dicku.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...