Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

moja macica ma kształt gruszki
- to dziwne
że o kobiecie świadczy

owoc

na wierzbowych
mięśniach
szybko rumienił się

charakter

delikatnie kwaśny cytrus
- bo z zasad
był naiwno-zielony

wkładam mu w ręce
dobre rady
nieobecnymi ustami

podlewam

- dziś szybko trzeba
dojrzewać

Opublikowano

Mój komentarz może być mało konstruktywny...

Pomysł miałaś dobry, obrazy jakie "wkleiłaś" są również ciekawe, acz "czegoś wciąż mi brak"... nie umiem tego sprecyzować, ale czekałam/oczekiwałam jakiejś "bomby", jakiegoś zanurzenia, pochłonięcia mnie przez słowa, a stało się wręcz odwrotnie - gładko wypłynęłam na powierzchnię. Lubię w poezji nutę niedopowiedzenia, uwielbiam zastanawiać się wielokrotnie nad każdym wersem, szukając drugiego dna, a u Ciebie /niestety/ tego nie ma. Nie jest źle, bo zwiewnie kusisz słowem, ale nie jest też super dobrze, bo czuję niedosyt.

pozdr.

Opublikowano

noo trafiłem na ciekawy bez zbędnych narzekań wiersz

.........

hm ale jednak nie ja wywaliłbym te myślniki
teraz staram się unikać ich
bo równie dobrze czytelnik może sam sobie oddać ten myślnik w myślach


moja macica ma kształt gruszki
to dziwne
że o kobiecie świadczy

owoc

na wierzbowych
mięśniach
szybko rumienił się

charakter

delikatnie kwaśny cytrus
bo z zasad
był naiwno-zielony

wkładam mu w ręce
dobre rady
nieobecnymi ustami

podlewam

dziś szybko trzeba
dojrzewać


pozdrawiam T

Opublikowano

witam wszystkich;)
Vera Ikon:bardzo mi miło po tak ciepłych słowach: bo w sumie to nie jest cąłkowicie mój styl i byłam ciekawa przyjęcia;)

Arkadiuszu: moze dobra passa serwisu się rozpoczęła:> albo Ty masz dziś subiektywnie dobry humor;) w każdym razie ja sie ciesze...


Aniu: ja też bardzo lubie niedopowiedzenie, ale tutaj nie tlyko o klimat chodzi i to w poincie zawiera się ostateczna treść wiersza;)dlateog zostawiam jak jest Dzięki za odwiedziny

Piżmak:tresciwy koemnarz ale jakze sympatyczny:)

Espena Sway: ciesze sie chyba najbardzoiej z docenienia puenty:) dobrze za trafił:)

Stanisławo; ja jestem na bio-chemie stąd specyficzne skojarzenie -a potem poleciało samo:) Dzięki za ciepłe słowa

Tomaszu:uwielbiam myślniki-nie wiem czemu, cała reszta interpunkcyjna w poezji jest dla mnie koszmarem ..a myślniki: nie potrafię się odzwyczaić, jeśli wzniesię się bunt to odstawie je, ale narazie zostają;) Dzięki za smakowity komentarz:)

Opublikowano

Dziwny wierszyk jak na skromną licealistke ;D no, ale skoro 185, to wszystko możliwe.
Dla mnie błędne założenie, co to niby świadczy o kobiecie, ale tu nie jestem żadnym autorytetem, ponadto trudno mi się nawet wczuć ;)
Coś bym pomyślał nad słowem "charakter" - odstaje. Reszta zabawnych skojarzeń jest... zabawna. Acha: czy wkładasz te rady w ręce cytrusa? (jakaś alegoria? tylko jak ją rozumieć? ;)
pzdr. b

Opublikowano

No,no. Odkryłem plus mojej wątpliwej komputeryzacji;)
Świetnie. Mam juz swoją interpretacje. Owoc i charakter dobrze współgrają ze sobą, są jednym i tym samym. Przynajmniej wg. mojej skromnej osoby.
Bardzo dobra pointa, przemyślana i bardzo dobrze łącząca się z treścią. No i to co najważniejsze- koncept.... szkoda moich słów. W końcu nie chcę abyś się pyszna stała;)

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



założenie miało wyjść ironicznie: charakter miał podkreślić dziwne traktowanie dziecka )=(jak chemiczny i zasadowy charakter w chemii), no i skojarzenia rzeczywiście prowiadzłam dość luźno, ale merytorycznie miały być logiczne i chyba są;)

Dzięki wielkie za odwiedzenie:)
Pozdrawiam ciepluteńko
Agata
  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...