Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Podróż


Rekomendowane odpowiedzi

Fala istnienia niesie mnie przez lata,
w zabójcze wiry często wciągnąć pragnie.
Los zapisany jest podobno w gwiazdach,
w chwili narodzin w jego nurty wpadniesz.

Raz unoszony przez prądy beztroski,
płyniesz przez rajskie Hesperii ogrody.
Czasami zranisz na krawędziach ostrych
ciało lub nawet ofiarę zeń złożysz.

Z coraz to większą prędkością pędzę,
do wodospadu kończącego drogę.
W bezkres spadając zespolę z odmętem
byt, otchłań będzie na zawsze mi grobem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Izo tyle pięknych słów zawsze od Ciebie płynie, zmieniam 3 wers zgodnie z Twoją sugestią. Też czuję wyrzuty sumienia, że nie komentuję białych wierszy które są tu w przewadze, ale jako klasyk mam z tym trudności. Czytam je natomiast starając się zrozumieć i czytając komentarze innych zwracam coraz większa uwagę na formę bieli.
Pozdrawiam serdecznie Leszek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oj ale zrobiłem afront TomaszU. To chyba z wrażenia za to "bez wad" w co oczywiście nie wierzę. Dziękuję za tak wiele miłych słów i hi hi sami jesteście sobie winni, bo nie zrażony, popełniać będę następne rymowane, staroświeckie wiersze. Pozdrawiam Leszek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Notatka*             Posłuchaj, najdroższa, istnieją trzy etapy życia: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość - naturalna ciągłość platońskiej idei kultury: historia i literatura i filozofia, dokładnie: empatyczna świadomość człowieka, inaczej: niezawisłość i niepodległość i niezależność - wolność: finansowa i intelektualna i seksualna i materialna i duchowa - ona posiada charakter świętego daru, posłuchaj, najdroższa, epopeję edukacji mistrza retoryki: zwierzynieckie przedszkole krajowe i zwierzyniecka szkoła podstawowa i zwierzynieckie przedszkole krajowe i zwierzyniecka szkoła podstawowa i szkółka sióstr nazaretanek i zakroczymska szkoła podstawowa i piastowska szkoła podstawowa i zakroczymska szkoła podstawowa i grzybowska szkoła podstawowa i zakroczymska szkoła podstawowa i szkółka braci franciszkanów i łuckie liceum zawodowe i okopowy zespół szkół - tutaj zdałem egzamin dojrzałości, widzisz: ciągle byłem przerzucany - to tutaj to i to tam to i to tutaj to - rzekłem: dość, naprawdę, dość - wybrałem demokratyczną drogę samoedukacji, drogą - mądre książki drogo, jakby inaczej - kosztują, teraz: aktualnie panujący system po raz trzeci pragnie wykorzystać moje twórcze zasoby humanistyki - erudycję i erotykę i elokwencję - elementy głębokiej aktywności podmiotu boskiego, mówię - nie i nie i nie, tymczasem, posłuchaj, najdroższa, proponuję światu nowatorski kierunek filozoficzny - jasinizm, konstytucję polskiej rzeczypospolitej narodowej i cud - ciało i umysł i duszę - trzy pierwsze litery: spółgłoskę i samogłoskę i spółgłoskę, a tobie - ambitną tożsamość literacką: królewskiego błazna i filozofa uniwersalnej miłości i narodowego libertyna: seks - oralny i analny i witalny - seks!   (z rękopisu: Komunikacja Obywatelska)   *więcej informacji znajdą Państwo w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:   Łukasz Jasiński (Warszawa: 2016)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • rumienią się  podarowane kwiaty    ciągle jeszcze… żyją wspomnieniem  płoną    pamiętają obiecujący  uśmiech    10.2024 andrew 
    • Przyjaciele – niewidoczni w letnim blasku, w deszczu i chłodzie ogrzewają dłonie. Ich śmiech to nie hałas, lecz echo lasu, a rozmowa – most, co trwa w ciszy. Empatia – ciężar unoszony z wdziękiem, przepaść, nad którą rozciąga się spojrzenie. Zrozumienie nie pyta, nie naciska, słucha, gdy milkniesz najgłośniej. Kawa stygnie, czas przemyka po cichu, lecz między łykami rodzi się chwila, która trwa, choć nie pyta, czy warto. Atmosfera jak dym świecy – ulotna, lecz w pamięci niezniszczalna. Nie radość, lecz cisza pełna treści, nie cel, lecz droga przez mgłę i cienie. Przyjaciele – nie po to, by byli, lecz po to, by zawsze pozostali.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Coraz mniej "romantycznych panien". :))) Również pozdrawiam.     P.S.: Jakoś tak zleciało. :)
    • @Sylwester_Lasota W tonacji mojego wiersza, z przyjemnością przeczytałem mimo dłużyzny, choć ta dłużyzna wciąga.   Jam nie żadna panna głupia, zamożnego męża szukam.   a powyższe świadczy, że ta panna niezbyt romantyczna :) Dziękuję i pozdrawiam.   PS No i wiersz z czasów prehistorycznych na tym orgu :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...