Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

marilyn manson nie ma nic do boga
po prostu obydwaj boimy się tu zostać
porzuceni jak kolejni martwi astronauci
w nieważkości na podniebnym bezdechu

podobno w łonie matki wszyscy tkwimy
jak w próżni widziałem raz kosmonautę
który odpływał kiedy przypadek odciął
mu linę zabezpieczającą powrót i mowę

czasem naprawdę można się przestraszyć
przyciągania albo odwrócenia wymiaru
na drugą stronę gdzie nie ma liter i tlenu

koledzy mówią że czarne dziury prowadzą
do hiperprzestrzeni ale ja mam lata świetlne
na spacer do domu i horyzonty pionowe

Opublikowano
drzazga Zarzut efekciarstwa przyjmuję, ale się nie przejmuję. W końcu to film s-f, więc efekty specjalne nie powinny dziwić. Czy głębokie? Myślę, że to zależy od indywidualnego odbioru. Nie chcę podpowiadać. Dziękuję Ci za komentarz.

stanislawa zak Ale powiedziałaś! Zapiszę to sobie gdzieś i zostawię na złe dni. :) Dzięki za słowa.

Pozdrawiam. // 51
Opublikowano

wiersz oddzieliłbym po 2 strofie jeszcze jednym enterem
by tworzył jakby 2 części
moim zdaniem sprawiałoby to lepszą równowagę między liczbą wersów
no i początek 3 strofy od 'czasem' jest gdyby taką odrębnością
wydaje się że od tego momentu zaczyna się pointa

poza tym wiersz zaciekawił
mądre jak z resztą w każdej Twojej odsłonie
nie przeszkadza mi ta fantastyka

W skafandrze zaczytania
Pozdrawiam TomaszEK

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Arsis masz ciekawe poczucie humoru:)  
    • Szukam sposobu, jak ci to przekazać, jak metafory wpleść w naszyjnik słów, kiedy nie mrugać, kiedy się ukłonić, historia, która jak twój głos toczy się — cicho, przez sen. Na końcu zdań — oddech, na końcu milczenia — dotyk, a między nami przestrzeń drży jak struna w dłoniach nocy. Bo każde słowo, gdy milknie, wciąż śpiewa o nas , tu — jak stary refren, co wraca w takt serca i dróg. Miłość to droga bez znaków, a ja wciąż nią idę do ciebie — z nadzieją, że znów usłyszę twój głos jak blues. Czasem mnie niesie wiatr wspomnienia, na pustych stacjach słyszę twój śmiech, na szybie nocy rysuję imię, którego już nie wymówi nikt. Może jutro znów się spotkamy, w którymś z wersów, w snach, wśród mgły — a jeśli nie — zostaw mi ciszę, tam też potrafię śnić. Bo każde słowo, gdy milknie, wciąż śpiewa o nas ,tu — jak stary refren, co wraca w takt serca i dróg. Miłość to droga bez znaków, a ja wciąż nią idę do ciebie — z nadzieją, że znów usłyszę twój głos jak blues.  
    • @violetta zdecydowanie meksykańskie   @violetta takie bardziej miłosne...    
    • @Arsis taka skoczna:) przyjmuje takie hiszpańskie, meksykańskie, dominikańskie:)
    • Prowincjony show biznes   Trzepoczą kokoszki rzęsami zalotnie W blue jeans ubrane i czerwoną szminkę Klijentów opasłych w chuć i pieniądze Prowincjonalny zgrania show biznes   Różowa landrynka panterka czy oksy Nawet na rzęsach mogą usiąść motyle Tej baśni z tysiąca i jednej nocy Niepowsydziłby się sam little finger   Tuż przy obwodnicy stoją misjonarki  Podobno dłużej niż same laternie W make-upie z "tych dla odważnych"  Bo bywa że z naczep zdzierają lakier   Tu lepkie powietrze od tanich fajek  Do drzwi otwartych wypełnia korytarz  A każde pragnienie szyte na miarę  To dla alfonsa jedynie lubrykant   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...