Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wakacje jeszcze się nie skończyły, przynajmniej dla mnie, ale teraz już raczej nic się nie wydarzy. Niespodziewanie wyjechałem w sierpniu do Bułgarii i zupełnie przypadkiem znalazłem się w Stambule. Gdyby ktoś mi powiedział, że tam wyląduje w te wakacje stuknął bym się w czoło i uśmiał serdecznie

Do Kraju Pliski wybrałem się jak już mówiłem przypadkiem. Pod koniec lipca temu napisałem SMS-a do kolegi z liceum, a on powiedział, że jedzie z biurem ojca do Bułgarii, do Bałcziku. Dał mi mały rabat.

Mieliśmy nocleg w Egerze na Węgrzech i zwiedziłem go. Jest tam kilka ładnych kościołów m.in. kościół św. Jana Nepomucena, obserwatorium no i oczywiście baseny (ach zapomniał bym o winie, ale tokajskie lepsze). Minaret jest to bani, założyli krzyż na górze i nawet nie ma opisu po angielsku ani w żadnym "normalnym" języku. Po drodze dowiedziałem się że kierowcy kupowali autokar w Stambule i teraz jadą tam na przegląd w ramach gwarancji. Mój kolega jechał z nimi po znajomości, a ja bo jestem jego kolegą.

W Stambule mieliśmy *** hotel z klimatyzacją, która nie działa, satelitą z Polsatem, łazienką i szwedzkim stołem na śniadanie. Tureckie meczety są prawie identyczne i różnią się z grubsza właściwe tylko wielkością. Wyróżnia sie tylko Sultanahmet Camii czyli Błękitny meczet (wcale nie jest błękitny ;) ) i Hagia Sofia z pięknymi bizantyjskimi polichromiami (wstęp kosztuje ok 50 zł wiec odpuściłem sobie, miałem tylko lewa i piłem wodę z kranu, dobrze że kierowcy mieli puszki). Największą atrakcją było to, że jeden z meczetów, Laleli Camii, był ok 100 m od hotelu, wiec kilka razy dziennie (teoretycznie powinno być 6 lub 5 ale teraz tego nie przestrzegają) mieliśmy wspaniały koncert. Może jakość nie jest nadzwyczajna, ale efekt i tak jest niesamowity. To podobało mi się najbardziej i tylko dla tego mógłbym siedzieć w jakimkolwiek mieście z meczetem bez końca.

Najgorsze było to, że w dzień temperatura wynośiła ok 40*C, a dopiero wieczorem ok 23 spadała do jakichś 28*C.

Trochę komedii jest też na granicy, ale osobówki przejeżdżają w miarę sprawnie. Oczywiście Turcy nie byli by sobą gdyby na przejściu granicznym nie wpychali się na wszystkie możliwe sposoby, nie zajeżdżali sobie drogi, nie trąbili i nie wyskakiwali potem z samochodów obrzucając się wyzwiskami (połączone jest to z gestykulacją której nazwanie gwałtowną było by za delikatne i robieniem wściekłych min) Ale oni podobno już tak mają.

Potem jeszcze oszukali mnie w kantorze na 10 dol wiec za resztę kupiłem trochę towaru i po powrocie rozprowadziłem wśród kolonistów wiec jakoś się utrzymałem.

Cały wyjazd trwał tylko 13 dni

W Bułgarii "naciąłem" się na wino Kadarka Rosenthal, pachniało ściekami, ale oprócz tego było dobrze. Bułgarię polecam wszystkim, to naprawdę wspaniały kraj, a ostatnio zaczyna przeżywać turystyczny renesans, więc trzeba się spieszyć zanim wzrosną ceny, które przez ostatnie trzy lata i tak gwałtownie skoczyły do góry i to nie tylko ze względu na wzrost ceny lewa i spadek ceny dolara (kiedyś 1$ to było 2 lewa teraz 1 euro to 1,8 lewa). NA przykład szopska sałatka kosztowała ok. 1,4 lewa teraz najtaniej 2,0-2,5.

Opublikowano

straszne błędy ortograficzne
plus miejscowy zanik polskich znaków diakrytycznych
wyprowadziły mnie z równowagi
nie mówiąc już o błędach stylistycznych
:/
tyle z moich przemysleń na temat powyższego wpisu na "forum"


pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Skąd ja to znam? U mnie - przełom lipca i sierpnia w Turcji :) Błekitny Meczet nie jest błękitny, ale ma błękitne witraże. A wstęp do Hagii Sofii (Aya Sofii) może i nie należy do najtańszych, ale bez przesady - to chyba najważniejsza pozycja do zwiedzania; nie do ominięcia.

Pozdrawiam :)
Opublikowano

Coś mi się schrzaniło w komputerze i stąd ten zanik polskich znaków. Jeśli te usterki aż tak bardzo rażą niektóre osoby to wprowadziłem zmiany we wpisie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie neguję tego, że kosciół św. Sofii jest ważnym punktem programu, ale nie dysponowałem odpowiednimi środkami i koszt wstępu był dla mnie barierą nie do przebycia.

TEn koment zawiera je bo wkleiłem go z notatnika, ale nie chce mi sie tego robić za każdym razem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A mera harem? Ot, Amora aromat to.
    • „Obłoki dostały burzowe pióropusze.” W życiu muszę…      
    • Tylu pyta, a przecież jest o co. Tylu nie odpowiada, a przecież próbuje i to zupełnie nieudolnie. Krążymy więc jak ufo wśród wielu pytań, na które nie ma odpowiedzi. Nobody knows that!! Odpowiedzi proszę nie mylić z opowieścią, bo każdy tutaj opowiada. Niektórzy nawet robią to całkiem przekonująco, co również i ponadto nieco komplikuje nasze sprawy. Mawiają, że ogólnie nie jest łatwo i najprawdopodobniej mają rację.   Warszawa – Stegny, 05.08.2025r.
    • Skąd mogłeś wiedzieć, że to będzie ostatni raz? Ostatnia prośba, ostatni dotyk. Byłeś pewny, że masz czas – przecież zawsze jest jutro. Zawsze jeszcze można wrócić, dokończyć rozmowę, naprawić milczenie. Tak myślałeś. Za bardzo patrzyłeś w to, co przed tobą, żeby zobaczyć to, co już miało odejść. Trzęsącą się ręką dotknęła Twojego policzka. – Usiądź ze mną chwileczkę powiedziała cicho. – Nie teraz. Jak wrócę. Spieszę się bardzo – odpowiedziałeś. Pocałowałeś ją szybko w czoło i wyszedłeś. Jeszcze przez chwilę stałeś w korytarzu, z dłonią na klamce, jakby coś cię tam trzymało. Może jej spojrzenie. Może cień słów, których już nie zdążyła wypowiedzieć. Gdybyś tylko wiedział… Przecież to nie było takie pilne! Czujesz jeszcze jej ciepłą dłoń na swojej twarzy. Wtedy nie zawróciłeś. Dziś zrobiłbyś to bez wahania. Ale dziś – już jej nie usłyszysz. W pokoju pusto, choć wszystko jest. Szal zawieszony na oparciu fotela. Książka otwarta na stronie, której już nie przeczyta. Filiżanka z herbatą, której łyk był ostatnim. Jak kruche są te chwile, których się nie zauważa – dopóki nie odejdą razem z człowiekiem. Klękasz przy jej łóżku, tak jak wtedy, gdy byłeś mały i udawałeś, że niczego się nie boisz. Dłoń, którą trzymasz w myślach, już zgasła. Ale pamięć o niej palić się będzie długo. – Przepraszam, mamo – wyszeptałeś. – Spóźniłem się. Chciałbyś wierzyć, że gdzieś tam to usłyszy. Może tam, gdzie teraz jest, nie ma już pośpiechu. Nie ma „później” ani „za chwilę”. Jest tylko spokój, który niczego już nie potrzebuje. I może właśnie tam, w tej ciszy, słowa Twoje naprawdę do niej dotarły. Bo miłość – nawet ta spóźniona – znajduje drogę. A serce matki, choć ucichło, pamięta wszystko.
    • @piateprzezdziesiate

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @viola arvensis Lepiej niech beda niewidocznymi :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...