Dwanaście łez

[agnieszka sm]

Statek los...
Pod powiekami
Pierwsza lekka łza
Przez następne noce
Kolejne białe
Coraz cięższe marzenia
Możesz umrzeć jesli im sie poddasz...
Dwanaście łez
Miliardy chwil
Ruch niedostrzegalny i powolny...
Zetrzeć...

Każda z tych łez to marzenie, któremu mówię żegnaj, zanim za bardzo stanie sie niezbędne, zanim zapragnę, żeby już nim nie było, żeby je zmaterializowac, oswoić, dotknąć. Usypiam je, zamykam w sobie. Perfekcyjna robota , jubilerski majstersztyk, na zewnątrz małe perełki, a w środku głęboko, głeboko... Szczera gra dla jednego widza, wirtualna rzeczywistość, kołyszesz głową w takt melodii, czasem unosisz brew z ironią. Najcięższa łza dla dziecka, miałam być dla niej zawsze, a wraz z nią odeszły wszystkie córeczki, których nie miałam... Następna - patrz w tej moja ziemia, moje życie, kiedy odszedł zakochany śpiewak i skończyło się nagle...Jeszcze inna łza dla przyjaciół, których pragnełam , a uśpiłam ich wszystkich tamtego wieczoru, grając w słowa z Nim, w nim widziałam wszystkich moich przyjaciół... Dalej- żegnam łzą zdumienie widząc swoja wolę życia ponad tym czasem przeszłym... Kiedy sie obcesowo pochylasz nade mną, kiedy cały mój swiat nagle gotowa jestem oddać Tobie, to juz łza na pożegnanie tej dziwnej, nieoczekiwanej radości, która mam w sobie z każdym Twoim słowem, z każda zaczepką. Widzisz... znasz już teraz je wszystkie, znajdziesz je we mnie, jedną po drugiej, uspione, nieruchome, zaklęte, zatrzymane na zawsze, znaczące kurs tej mojej podróży, która nikomu...nikomu jeszcze... poza Tobą nie wypłakana.

[adam sangreal]

Taki dziś dzień, że tekst ten pogłębia jeszcze bardziej mój smutek. Za pierwszym razem nic, za drugim już coś drgnęło. Według mnie całkiem dobry kawałek.

[Piotr Rutkowski]

Kolejny tekst, który czytam i znów chciałbym, zadać autorowi to samo pytanie.

Wszystko rozumiem, głęboko wrażliwe, nostalgiczne, poprawne tylko po co?

[agnieszka sm]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czy zawsze musi byś jakaś logicznie uzasadniona przyczyna? Dla mnie to był błysk, dedykuję kawałek komuś kto walczy z moimi słabościami, może to i niegodne niczyjego zainteresowania, ale może ktoś podobnie odczuwa.... wdzięczność. w każdym razie dziękuję za rady, uwagi i postaram się pisać... hm lepiej :) Aga.

[agnieszka sm]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jakże mi miło, jesli coś drgnęło... dzieki za wsparcie, :), kocham codzienność i zwyczajność, kiedyś mogłam je stracić bezpowrotnie, walczyłam o nie ... może to i płytkie dla innych ale dla mnie i tak znaczące. Pozdrawiam, Aga

[Pedro Salazar]

Bardzo piękna miniaturka. CZytałem z przyjemnością/

[aksja]

napisane poetycko, nostalgicznie nanizasz łzy i tworzysz błyszczące korale smutku,
ubierasz się w ich nastrój, zachaczasz o swoje pragnienia, spełnienia, niespełnienia...
pozdrawiam

[agnieszka sm]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziekuję za przychylne słowa.... Aga.