umartwianie

[Asica Szalonek]

nocne powroty obcymi drogami
(dajmy na to z mławy do ostrowii
i dalej na wschód, ciemno, chłodno)
objawiają się śpiącą zwierzyną.

dzieli się szosę na pół
płaskim wykrzyknikiem kota,
przeciwmgielne do wnętrza,
pamiętam jak było miło
a później przestało. koty
budzą strach - zapominam
o zwykłym kierunku

puszyste kitki wiewiórek
od dentystów wwiercających się
w źródła najpierwszego bólu
najpierw zapomniałam a potem
wybiegły na drogi
za całymi wiewiórkami.

kiedy wraca się z miejsc
w których dobrze być
do tych, gdzie być dobrze
to sztuka - trochę mąci się
we łbie, mózg czarodziej
rysuje faunę tak błogo
i bezboleśnie uśpioną.

wracam i włączam płytę
stary hardrock 'miłość w biegu
sztormy dźwięku wiatry zmian
kochaj je albo zostaw
kiedy dym opada w dół'

palcem mokrym od drogi
umartwiam muchy
w papierowym kloszu

[Tomasz Pietrzak]

lubię taką poezję, proste zapisy chwili, jak fragmenty dziennika poetyckiego, rozważyłbym w tym wierszu długie wersy, zmiast takiej wieży, ale podoba się, nawet bardzo, pozdrawiam:)