mam gangstera.

[blady paznokieć]

Miałam już nigdy nie być banalna, nigdy w chwilach
uniesień, gdy pod twoją śliną roztapiały mi się uszy. Już nic
nie słyszę, żadnych jęków, zduszonych mów paranoicznych
ludzi-jaszczurek.

To tylko jedna noc, tak twierdzą lakiery do paznokci,
posadzone z samego rana na moich stopach, na każdym palcu
inny kolor – a w mojej głowie
są tylko dwa.

Nienawidzę twoich ust, bo nie masz wyroczni między
zębami; będę resztką gdzieś wśród nich, której
pozbędziesz się kosztem moich nerek.

/srebrne kule śpią w czarnych lufach/, gangsterze.

[drewniane palce]

twój dół jest spowodowany nim? jak widze rozmowa samej ze sobą nie idzie narazie zbyt korzystanie ;) ale to raczej kwestia czasu, a w skutkach będzie bardzo ważne. wiersz mi sie cholernie podoba
dałabym go chyba na poezje współczesną, właściwie czemu miałabyś nie spróbować? ty już chyba dojżałś w tym co piszesz, dużo sie zmieniło, spróbuj. low ju

byk

[stanislawa zak]

jak żaden z twoich ten jest naj!!!

[Gość]

mi rowniez cholernie sie Twoj wiersz spodobal . ma w sobie to cos . do ulubionych !