Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nadal bez tytułu - po poprawkach


Rekomendowane odpowiedzi

przyjrzyj się Górze –
jest wieczna

a teraz idź idź
otrzyj pot
potknij się
zbocz z drogi
płacz
idź

posiądź ją

nazwij się zdobywcą
choć jeszcze przed szczytem
upadłeś
na kolana
zdruzgotany surowością
zawiedziony milczeniem

Góra jest ci wdzięczna za służbę
sprawiedliwy to władca
o wierny poddany

kiedyś Góra odezwie się w tobie
wynagrodzi ufność w jej misję
chęć służenia
bądź tego pewny

już raz pomogła ci
zbliżyć się do nieba
idź

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

może "lekcja pokory" ... ciekawy wiersz, już wcześniej go czytałam ... kocham góry, gdy tylko moge sobie na to pozwolić - jestem tam ... są surowe i piękne niczym życie, uczą pokory, w jednej chwili karca nam by za chwile wszystko wynagrodzić łagodnością dolinchoc Moim zdaniem w twoim wierszugóry są jedynie metaforą (a może staram się zbyt wiele w nim dojrzeć?). pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...