Obserwując Księżyc myślę o sobie.

[Piotr Olewiński]

Księżyc płacze,
Księżyc płonie.
Myśl w blasku ginie.

Płynie krąg krzyczący,
Woła, szlocha,
W spazmach się wygina.
.....................................
Uciekaj!
Nie patrz już na Słońce,
Ono Cie nie kocha.

Uciekaj.
Bo bawi się Tobą

Uciekaj.
Bo jesteś marnym lam-pion-ikiem

Już Cie nie ma...

[KwadRaT]

Jakieś takie ambiwalentne mam odczucia. Księżyc, łzy, noc - ktoś kiedyś napisał na tym forum, że należy unikać tych wyrazów - chyba się z tym zgadzam.
"+" za:
"Płynie krąg krzyczący,
Woła, szlocha,
W spazmach się wygina."

"-" za resztę. A zwłaszcza za:
"Boś jest dlań klaunem, manekinem" - archaizmom mówię NIE. Tymbardziej, że nie rozumiem ich użycia tytaj.

Ale coś mnie jednak wciągnęło - sam nie wiem co... Pzdr. :)

[Piotr Olewiński]

Poprawiłem, coś pozmieniałem, pokombinowałem. Jak teraz?

[KwadRaT]

Hmmm... Lepiej - myślę, że do "...................." jest w ok. :) Ja pokombinowałbym jeszcze z dwoma pierwszymi wersami... Po "...................." troszkę gorzej. Wytnij "Ono Cię nie kocha", ubierz w inne słowa "Bo bawi się Tobą". A zwłaszcza nie rozumiem tego: lam-pion-ikiem. Dlaczego taki podział? Jeszcze pomyśl, a powinno wyjść coś fajnego. Pozdrawiam. :)