Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jaś
      Patriotyzm naszych pradziadów...

      Przez jaś · Opublikowano

      Piękny i ważny tekst. Dzięki Bogu za ludzi takich jak Pan ! CHWAŁA PATRIOTOM ! Niech żyją wiecznie w pięknym świecie przyszłości.  Za horyzontem zdarzeń.
    • Alicja_Wysocka
      Kostucha

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Vampire Fangs  No dobra, niech Ci będzie. Bardzo lubię Leśmiana, np. wiersz Dwoje Ludzieńków  (fragment) Chcieli jeszcze się kochać poza własną mogiłą, Ale miłość umarła, już miłości nie było.   I poklękli spóźnieni u niedoli swej proga, By się modlić o wszystko, lecz nie było już Boga.   Więc sił resztą dotrwali aż do wiosny, do lata By powrócić na ziemię - lecz nie było już świata.        Tylko w tym wierszu, trafiam za przenośnią bez trudu, a u Ciebie zamurowałeś ją na amen. Grały sobie palce, które nie żyły, no i co z tego?  :)
    • Bożena De-Tre
      Och proszę pana

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @andreas Z pozdrowieniem kilka motywujących( mam nadzieję…a przecież mówią matką głupich jest-:)kilka słów.Oczywiście że „ wszystko już było”….ale też wartości i uczucia pozostają te same a Świat piękny wymiar ma choć zmienia się jak w kalejdoskopie…”.co nie ma cienia istnieć mie ma siły…. „Poezja ma a Ty jesteś Poetą….pisz i rozrzucaj słowa niczym „ kadzielnica”..
    • Yavanna
      7 Czasem za przytulenie

      Przez Yavanna · Opublikowano

      @Deonix_ Wyśmiewania nie zauważyłam, ale faktycznie jest to "towar deficytowy".  A Twój wiersz bardzo też do mnie przemawia. Pozdrawiam   @Alicja_Wysocka @Ewelina To jest tak cudowne poczucie bliskości, że trudno ogarnąć, dlaczego tak trudno to zrealizować. Wszyscy potrzebują, a nawet w związkach siedem razy dziennie brzmi mało realistycznie. Pozdrawiam
    • Claire
      Ostatni motyl

      Przez Claire · Opublikowano

      ostatnie dni nad jeziorem tafla wody cicho oddycha wspomnieniami letnich sekretów szałem ciał rozpalonych o świcie zachód słońca powleka rdzawo kępy trawy leżące na brzegu pożądaniem jeszcze się tlące przygniecione ciężarem uczuć zdejmujesz szybko ciepły sweter kiedy drżę od zimnego podmuchu wiatr wsłuchany w symfonię serca rozpoczyna swój ostatni triumf twarz wtulona w ten zapach życia płomień wełny przetkany tobą gdy dotykasz mnie tak z czułością przelatuje ostatni motyl..          

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...