***(oto człowiek)

[Bartosz Wcisło]

oto człowiek
ubrany w krzesło
i natchnienie
z intuicją pęczniejącą
na stalówce pióra
pisze wiersz(albo wzór
albo biznesplan)

w nowonarodzonych słowach
dostrzega ciężką i lepką wenę
która przysiadła na barkach
strząsa ją z obrzydzeniem
jak czarnego pająka

ponoć widział go ktoś ostatnio
lewą ręką kreślił nieskładne znaki
prawą sypał szkło do oczu
pod językiem pielęgnował wolność
i kalekie pieśni

[Witold Marek]

Momentami jak zapis scen z egzystencjalnego teatru, włącznie z uwięzionym w krtani dramatem.
Dobarwiłbym kilka fraz, choć rytmicznie jest dobrze, aż spływają.
Nie mogę tylko przełknąć "wskazówek bezwoli" (jakaś moda z p.org czy co...).

Pozdrawiam serdecznie.

[Krzysztof z Mysłowic]

Polubię Cię , tylko proszę , oderwij te wskazówki ( najlepiej z własnej woli ).
Pozdrawiam serdecznie
- Pisz dalej.