Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ciekawi mnie, co myślicie o blogach? :)

wiem, są blogi tematyczne, które faktycznie konsekwętnie traktują o danej sprawie itp.
ale te pamiętniczki? różowiutkie, pełne obrazków? widzicie sens w pisaniu bloga?
może sami piszecie? o czym? jak? po co?
istnieją blogi, którym warto by się przyjrzeć? linki, linki :)

Opublikowano

o jezu... nie toleruję, robi mi się niedobrze jak tylko zobaczę literki układające się w zdania typu "wejdź na mojego blogusia, zostaw komciunie". po prostu rzygam, mam uczulenie i oczy mnie bolą od świecących napisów, ale jest jeden który czytam i z czystym sercem podaję adres: kumple.blog.pl

Opublikowano

Cóż - jakieś 95% blogów to prawdziwe śmiecie. RóŻoffiuTkiE i MilLuSiE i NiE fArtE UfaGi... wszystko zależy od człowieka, który pisze. Ja mam swojego bloga, piszę na nim o rzeczach mądrych, ważnych i poważnych. Nie chcę tutaj jakoś reklamować czy się szczycić, bo to nie w moim stylu, ale taka jest prawda... mógłbym zamieścić linka, ale niestety portal na którym jest blog przerwał działalność do sierpnia. Może ktoś wie o jaki portal chodzi... ale cóż - kiedy zacznie działać, to umieszczę linka do siebie. Tylko ostrzegam - jeśli ktoś nie chce wpadać w nastrój depresyjny, to niech tam nie wchodzi.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to Twój czy tylko polecasz? :)

Tylko polecam :) pamiętnik pisałem tylko raz w życiu przez jakieś 141 dni, a i to bez zamiarów ekshibicjonistycznych - na papierze ;)
Opublikowano

ja również nienawidze TaQiCh BlOqaSqOoFf bo mi sie rzygać chce jak widze jak sie świecą i widze napisy typu 'będę tu opisywać moje fazy, schizy i jazdy' brrr. ale znam dwa blogi które są stonowane, bez żadnych bzdet ale również dosyć dołujące. podam później bo nie wiem czy moge. osobiście od szóstego roku życia prowadze pamiętniki ale zachowuje je dla siebie, swojej skrzynce i bynajmniej sie imi publicznie nie chwale. pozdrawiam

Opublikowano

hmm, mogę tu napisać, bo sama prowadzę bloga. nie jest to jakiś tam pamiętnik tylko bardziej stronka, poswięcona głównie mojemu idolowi Espenowi Lind. przyznam, iż czasem czytam naprawde ciekawe blogi; lubię głównie te w które traktują jako miejsce do wklejania ciekawych fotek np. od aktorów i piosenkarzy a także ciekawostek. a że są kolorowe? co z tego, to indywidualna sprawa co komu się podoba :-)

pozdro Espena Sway

  • 4 tygodnie później...
Opublikowano

Moje zdanie jest takie ze wiekszosc blogow nadaje sie do śmieci krotko mowiac . Ale niektóre...niektóre sa naprawde ciekawe...

Akradiuszu--ja chetnie poczytam...lubie depresje bo mam ją na co dzień...i i trzymam za slowo...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta O! Romantycznie bardzo.
    • Kiedyś wieczorem od niechcenia, Gdy przeleciałem pilotem po kanałach, Ujrzałem na ekranie plazmowego telewizora, Jak jakiś głupkowaty celebryta, Swoim nowym stylem się przechwalał… A z oczu jego biła pogarda, W pogardliwym uśmieszku wykrzywiły się usta, Gdy tak ochoczo nad ,,plebsem” się wywyższał...   Szpanując drogim ciuchem markowym, Jak to przeważnie celebryci, Także i ten nie stronił od pogardy, Od szaraczków czując się lepszym… Przeto myśląc niewiele, Dla celebryty zaraz ułożyłem ripostę I rymując od niechcenia wersy kolejne, W taki oto zakląłem ją wiersz:   ,,To mój styl jest najlepszy na świecie, Bo samemu takim oto jestem, Na przekór konwenansom wszelakim, Czerpię z życia pełnymi garściami. Dni codziennych przygody, W sny zaklinam prawem księżycowych nocy, By piękna ich zazdrościły mi nawet gwiazdy, Na firmamencie świata uwięzione na wieki...   Mój styl jest najlepszy na świecie, Choć gołym okiem go nie dostrzeżecie, Utkany z bezcennych z całego życia wspomnień Niewidzialny noszę swój sweter… Jednym ruchem znoszonej czapki, Zgarniam z nocnego nieba całe gwiazdozbiory, By niczym cukru kryształkami, Grzane piwo wieczorem nimi posłodzić…   Mój styl jest najlepszy na świecie! A niezaprzeczalnym tego dowodem Że kruczoczarną noszę swą bluzę, Od kuzyna gwiazdkowy prezent… A stare przetarte spodnie, Za wygraną na loterii niegdyś kupione, Miłym dla mnie są przypomnieniem Tamtej bezcennej chwili ulotnej…   To mój styl jest najlepszy na świecie… Bo niby dlaczego nie??? Kto zabroni mi tak myśleć, Tego będę miał gdzieś! Zaraz też wyłączyłem telewizor, A z dumą spojrzawszy w lustro, Sięgnąłem po stare wysłużone pióro, By podzielić się z Wami tą myślą…"
    • Gdy za oknem pada deszcz, piszę wiersze o zapachu jesieni. Życie znów prosi do tańca, a ja wciąż nie umiem tańczyć. W tłumie tamtych ludzi zawsze czułem się jak Stańczyk. Dlatego teraz — ja i goździkowa kawa. Uwielbiam ten klimat goryczy. Nie muszę być miły, siadam spokojnie i spuszczam demony ze smyczy. Zawsze lubiłem ten półmrok. Wiosna rodzi kwiaty, a ja czekam, aż umrą.
    • 10/10/2025 „Tak samo”   Czasami przychodzi znienacka, w zwykły, nużący wieczór. Tak! Zrobię to — odważę się. Idę, jestem, chodzę, mówię, poznaję. Raz czuję zachwyt, częściej przychodzi znużenie. Serce rozpalone lawą fizyczności, ciśnieniem ogromnym, próbującym wydostać się na powierzchnię po latach uśpienia. I nagle przychodzi chwila, która mówi: błędne koło. Przecież tym razem miało być inaczej. Było inaczej, a skończyło się tak samo.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...