chwytam się ciebie jak ostatniego okna

[StukPuk]

stajemy w kolejnym oknie
i jeszcze raz
okazuje się że erotyzm chwili
zawsze jest tak samo
inny

chwytamy się siebie
jak parapetu
z donicą pełną kolejnej godziny
i dygocąc
opadamy bez woli

ścieramy kurze ze swoich piersi
brzuchów i przyrodzeń
znów z dreszczem
gdy jedne dłonie
odsuwają poza racjonalne istnienie
odciski drugich

gołym okiem
oglądam włos
pozostały kawałkiem w ciepłej stearynie
i swądem
w powietrzu z zastygłym krzykiem

jak ostatni znak
minionego czasu
spalam go do końca

sadzę kwitnącą opuncję
w pustej donicy

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Hmmm uderzyły mnie te przyrodzenia... mało to magiczne, ale może tak miało być... wiersz mi się podoba, choć oczekiwałem magii...

pozdrawiam /Arek

[Lady_Supay]

Hmmmm, a ja nie zauważyłam, by coś miało wskazywać na magię. I strofa? "kolejne okno" nie sugeruje nic magicznego. Z każdym wersem wiersz /teoretycznie/ wprowadza erotyczny nastrój, ale nie jest to miły erotyzm, gdyż "dłonie odsuwają odciski drugich" i "płonie ostatni znak minionego czasu". Wiersz odbieram jako chłodny, beznamiętny i bezpośredni opis następujących po sobie zdarzeń. jak to w życiu bywa ;)
Dlatego właśnie - podoba mi się ogromnie.
Pozdrawiam
su