Pasterz istnień

[Paulina Pasek]

Zbierasz łzy z poduszki
Wśród nieistniejących chmur

Zdejmujesz poranną mgłę
By ogrzać nią
Strudzonego wędrowca

Budujesz własną codzienność
W zacisznym pokoju
Na strychu podziemi

(By nie ujrzała
Światła dziennego)

Stąpasz po tęczy
By nie zachwiać
Jej równowagi

Próbujesz pokazać
Innym swą odwagę
Połączoną z mądrością

Chcesz ocalić świat
Pełen nieodpowiedniej egzystencji
Ludzkich pragnień

Chcesz niemożliwego
Pasterzu istnień

[stanislawa zak]

ładnie, podoba mi sie klimat i prostota, pozdrawiam

[Bartosz Wcisło]

Dobry, bezpretensjonalny i niebełkotliwy wiersz.

[Samo zło]

o niebo lepiej niż ostatnio, aczkolwiek dalej bardzo słabo. ostatnich czterech strof nie da się czytać, zaś te wcześniejsze to nieco przerobione frazy, które można spotkać w wielu wierszykach na tym forum. całość to nudna wyliczanka z tragiczną puentą. serdeczności

[Luthien_Alcarin]

troche za bardzo przypomina wyliczanke jak wspomniało Samo Zło: nie jest wg mnie źle, ale do bardzo dobrze jeszcze spory kawałek drogi

Pozdrawiam
Agata

[Mea Liberta]

Próbujesz pokazać
Innym swą odwagę
Połączoną z mądrością

Chcesz ocalić świat
Pełen nieodpowiedniej egzystencji
Ludzkich pragnień

Chcesz niemożliwego
Pasterzu istnień ---> to tandetne

reszta (początek) lepsza, acz nie fenomenalna