Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Cza Cza Cza
S S
E E
M a M TakiE WrażeniE
że wszystko zeschizowało. Sztuka 1/2 np. malarstwo (uno), rzeźba (wtóro) i tak(ie) dale i takie dale. Czemuż zatem nie może zeschizować :::


P O E Z J A
R R
O T
Z Y
A N T - K U Ł...

? ? ? ?

pOEZJA jaK i prOOza też yest integralną częscią sztuki, a więc miała-
by
do
te-
go
całkowite prawo. Ba - możnaby nawet powiedzieć I-Ż powinna była t-o zrobić. Czasy są niepewne. Zreszta to nie jest essay o czasach. Każdy wie jak jest.

www.wiadomo.o.co.chodzi.w.tej.machinie.

Ja wyznaję taką sztukę, gdzie wi

gdzie wi-
(dać) -wisekcja
dać -ę


naszych stanów e
m
o
c
j
o
n
alnych alnych alnych

JA JESTEM MALARZEM SŁÓW. To podtawowa domena mojego Confiteor...........................................................................

New yest zawsze
zawsze ---
zawsze -!-
zawsze !-!

ENTER

zawsze ! ignorowany



Pad
(a)
Pada
(aaaaaa!)
pada p a d a
d e s z c z p a d a

a a a a a a a a
! ! ! !



p : :: :::: :::
a
d
a
a a
a
a !!!!!!

Kończę bo p a d a!!!!

Opublikowano

To sie oglada czy czyta?
Deszcz jest najmniej dopracowany, wcale nie widac ze pada :)

Zresztą to są spacje poprzecinane literami.
Nie wiem dlaczego w zaawansowanym dziale.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Nazywasz się malarzem słów, a ja tu żadnego rysunku nie widzę....Choć bardzo ciekawy pomysł, "emocjonalnych" z gurki na pazurki heh ubawiłem się poświęcając chwilkę w roszyfrowywaniu łamigłuwki. Polecałbym kolejne prace w formi reprodukcji słowem. To było by coś....
.......... ..........
. poz \........^......./ dra .
......... / / \ \..........
/wiam\
/ o / o \
------
V
I A
R S
U

  • 1 miesiąc temu...
  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    • Napierała, jak syrena,
      śpiewem wabił ich w sen,
      tańczyli w wirze szczęścia,
      w bajkowym świecie, gdzie brakło trosk.

       

      Lecz kątem oka dostrzegli cienie,
      czarne kształty, które psuły ład.
      Zatrzymać chcieli ten taniec,
      lecz ręce Napierały trzymały ich mocno.

       

      Uśmiech zniknął, twarz się zmieniła,
      demon w jego oczach błysnął złośliwie.
      Jego ręce rosną, oplatają,
      ściskają jak pnącza, nie puszczają.

       

      Wirują wciąż, coraz szybciej,
      kręci się świat, a Napierała nie odpuszcza.
      Demoniczny rechot wypełnia przestrzeń,
      przerażeni, rozumieją, że są w pułapce.

      Nie ma ucieczki, nie ma ratunku,


      tańczą dalej, w ciemność wciągani.
      W tym tańcu nie ma już raju,
      tylko cisza i śmiech Napierały.

       

      @CaiusDraxler To wiersz o wpadnięciu w pułapkę propagandy Napierały i tego konsekwencjach. Zamieszczam szkielet wiersza, który wyjaśnia o co  chodzi.

       

      1.Wprowadzenie do świata Napierały

      Napierała jak syrena – uwodzi ludzi swoją propagandą i opowieściami.

      Zaproszenie do tańca w bajkowym świecie, pełnym radości.

      Wirująca, szczęśliwa atmosfera – błogostan, brak trosk.

       

      2.Pierwsze znaki niepokoju. Odkrywanie prawdy zamaskowanej opowieściami o cudownym świecie.

      Dziwne, czarne kształty dostrzegane kątem oka.

      Rzeczy, które nie pasują do idyllicznego świata.

      Próba przyjrzenia się, ale napotykanie oporu.

       

      3.Próba zatrzymania tańca

      Bohaterowie chcą przerwać taniec, uwolnić się z wpływów, ale Napierała nie puszcza.

      Ręce Napierali stają się coraz mocniejsze, nienaturalne, jak pnącza.

      Napierała zmienia się – uśmiech znika, pojawia się zimny grymas.

       

      4.Przemiana Napierały

      Napierała ujawnia swoją prawdziwą twarz ukrywaną pod maską propagandy,

      Staje się potworem z wieloma rękami, który ściska bohaterów.

      Jego uśmiech zmienia się w demoniczny rechot.

      Bohaterowie czują rosnącą panikę, nie mogą się uwolnić.

       

      5.Zrozumienie pułapki

      Bohaterowie zdają sobie sprawę, że są w pułapce, ale nie ma ucieczki.

      Cała ta sytuacja staje się koszmarem, z którego nie ma wyjścia.

      Napierała trzyma ich wciąż mocno, zmieniając taniec w mroczny, nieodwracalny proces.

      Edytowane przez CaiusDraxler (wyświetl historię edycji)
  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...