Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mały żuczek

Jarosław_Wielgosz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Włodzimierz_Janusiewicz

Włodzimierz_Janusiewicz

Opublikowano
Opublikowano

A ja wyjaśnię.
"Kiedy przebiję
chmurę niewiedzy
to trzcinką czułek
musnę Ciebie"
Bardzo czułe czułki, jak szeptanie do dziecka.
"właściwie to Ty
posadzisz mnie na kolanach
i z czułością" - nie rozbijasz wcześniejszego klimatu, wskazujesz, że rzeczywiście chodzi o żuczka, mówicz w końcu: czułość.
"rozłupiesz
chitynowy pancerzyk " - w tym momencie natchniony czytelnik wierszy sądzi, że to taka pieszczota (wiem, miało być: bóóm!)
"doświadczę dzieckiem _______________- dowcipne!
jak małego żuczka kocha Bóg." _ __ -__- bunt się rodzi, noc truchleje!
Pozdrawiam, ciągle nie wiedząc jaką chmurę niewiedzy ma przebić żuczek, i kiedy, by Stało Się.




Dotyk

Dotyk

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



właściwie jako mała kobietka:)))....nie będę zastanawiać się za długo, dlaczego ten wiersz urzekł mnie tak bardzo...

właściwie to Ty
posadzisz mnie na kolanach
i z czułością
rozłupiesz
chitynowy pancerzyk

doświadczę dzieckiem
jak małego żuczka kocha Bóg.
.................

małego żuczka i inne misie puchatki tego świata ...o ..wiadomo jakim...i wiadomo czym..

ale to tak na marginesie mi się skojarzyło.
W każdym razie oj jak ciepło mi na sercu.

pozdrawiam - Mirka
]
[sub]Tekst był edytowany przez Dotyk dnia 07-10-2003 18:49.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Stukacz
      Zima

      Przez Stukacz · Opublikowano

      Kończy się jesień, przychodzi zima, Brunatne liście pod dębem gniją, Smutny patrzę mokrymi oczyma – Jakiego wyroku i winą czyją?   Żegnam dzień szary, a jutro: Zimne powietrze, deszczowo, Znów dzień szary, i smutno – Choćby jedno pocieszyło słowo.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Asfalt od deszczu odbija światło, Łez nieba więcej wytrzyma – Mnie nie przychodzi to łatwo.   Z spuszczoną głową przez ulicę, Powłócząc ciężkimi nogami, Betonu krążki i kroki liczę – Sam ze sobą, godzinami.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Mokre powietrze przenika do głębi, Smutek serce gorące zatrzyma – Nie słychać gruchotu gołębi.   Dzień szary, smutek i nędza, Na strunie duszy rozpacz zagrała, W melancholii świat zapędza – Nadzieja nie przetrwała.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Nie policzę, ile złego przybyło, Dobro już się mnie nie ima – Serce smutne z bólu zawyło.   Zgubiona nadzieja, szklane oczy, Dni krótkie, noce nieprzespane, Życie jak kamień się toczy – Myśli szarością posypane.
    • rockthewriter
      Krzyk

      Przez rockthewriter · Opublikowano

      Krzyk Długi, głuchy krzyk Rozrywa mi płuca Zgniata mi serce Wyżera od środka martwy już mózg Ale na zewnątrz nie słychać nic Duszę się swoją niemocą Duszę się bólem Na gardle czuję podeszwę istnienia Które coraz głębiej wbija swoje kolce w moją krtań Nie umiem wstać Nie umiem podać ręki słońcu Parzy mnie współczucie A poczucie winy wypala znamię na mej duszy Zapadam się I czuję jedyne kojące ciepło Dziewiątego kręgu piekła Gdzie witają mnie zdrajcy godności I na tronie zakładają mi koronę cierniową.
    • Wiechu J. K.
      Przykartuski Las. Wizyty

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Corleone 11 Pewne jest to i zacytuję Google.com:     "Tak, świat bez drzew zaginąłby lub stałby się miejscem skrajnie nieprzyjaznym dla życia, ponieważ drzewa są kluczowe dla produkcji tlenu, regulacji klimatu (pochłanianie CO2), utrzymania bioróżnorodności, stabilności gleby i zapobiegania erozji. Ich całkowity zanik doprowadziłby do globalnego ocieplenia, masowego wymierania gatunków i załamania ekosystemów, czyniąc planetę niezdatną do życia.  Kluczowe role drzew: Produkcja tlenu i pochłanianie dwutlenku węgla: Drzewa poprzez fotosyntezę produkują tlen, którym oddychamy, i pochłaniają CO2, główny gaz cieplarniany, co zapobiega smogowi i globalnemu ociepleniu. Równowaga klimatyczna: Regulują temperaturę, cieniując i parując wodę, a ich brak pogłębiłby efekt cieplarniany. Siedlisko życia: Są domem dla milionów gatunków, a ich utrata powoduje masowe wymieranie. Ochrona gleby i wody: Korzenie stabilizują glebę, zapobiegają erozji, a lasy regulują cykl wodny, oczyszczają wodę i powietrze. Zmniejszanie hałasu: Działają jak naturalne bariery akustyczne, co jest ważne zwłaszcza w miastach.  Konsekwencje globalnej utraty drzew: Nieodwracalne zmiany ekologiczne: Powrót do stanu sprzed zniszczenia byłby praktycznie niemożliwy. Kryzys egzystencjalny: Świat stałby się niezdatny do życia, prowadząc do głodu, chorób i konfliktów, zgodnie z przysłowiem: "Gdy ostatnie drzewo zostanie wycięte, ostatnia rzeka zatruta, ostatnia ryba złowiona, odkryjemy, że nie można jeść pieniędzy". 
    • Sylvia
      przedświąteczne elfcheny

      Przez Sylvia · Opublikowano

      :))))) (końcówka) pozdrawiam
    • Wiechu J. K.
      Sklepienie

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Berenika97 Myślę, że człowiek po prostu dąży do poznania Wszechświata, przecież jest tyle pytań bez odpowiedzi i według mnie takie tematy są jak studnia bez dna, można czerpać z niej przez wieki, a dno coraz bardziej głębokie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...