Ostatni spacer

[Lady_Supay]

wiatr smaga deszczem
twarze skupione
dźwiękiem marsza
wbite w ramiona pokorne
uszy

trzepot dusz w powietrzu

uszkodzony anioł
wycelował kamienny palec
w puste niebo

idź tam

tu w proch się obrócisz

[Daihra Rentable]

Przypomina o ty co nas czeka, budzi nostalgię i chyba tak powinno być. nie pasuje mi tylko: trzepot dusz w powietrzu banalne trochę, ale pewnie tylko się czepiam.
Pozdrawiam serdecznie;)

[Confiteor]

zbyt jasne to i nieco banalne,
uchwycone w przelocie - +
pozdr

[Luthien_Alcarin]

wszytsko jest jasne, klarownosc staje się tutaj atutem: nie ma nadmairy górnolotności za co daje plus, choc czytałąm Twoje lepsze prace :)

Pozdrawiam
Agata

[Antoni Leszczyc]

Bardzo podobają mi się ostatnie dwa wersy. Przedtem raczej nie rusza, a obecność kolejnego anioła - coraz częsciej mam wrażenie, że więcej ich w wierszach niż w niebie - nawet trochę drażni. Ten "trzepot dusz" też niezbyt. Całośc ratuje pointa - ale jakby część poprzedzającą skrócić i przepisać to tylko by wyszło to całości na dobre.

Moim zdaniem :)

Pozdrawiam, Antek

[Archie_J]

"trzepot dusz" - banalne? Nie dla mnie. Masz wielkiego +.
Razi mnie tylko ten "uszkodzony anioł". Brzmi jak tani sprzęt z supermarketu,który
należy poddać reklamacji.
pozdr
Ariel