Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dość skromny wiersz(yk), jak widać przerost treści nad formą nie zawsze przynosi dobre rezultaty. po trzecim przeczytaniu widać, że trochę ociera się o banał. od poezji oczekuje się więcej niż filozoficznych przemyśleń, już to chyba gdzieś pisałam, ale trzeba być zwierzęciem poetyckim, ty jesteś póki co, czerwonym kapturkiem, a ja złym wilkiem, który poluje na tym forum, za co często obrywa zupełnie nie rozumiejąc emocji, które wywołują jego komentarze. serdeczności

Opublikowano

Po dosc dlugiej przerwie witam Cie Barbaro ...:) wierszyk jak powiedzial juz tu ktos skromny ale jak wiesz ja nie naleze do ludzi ktorzy doradza cos sensownego gdyz sama jestem bez sensu. Sciskam .

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czego się To-to najadło, że tak chce po kątach rozstawiać? :)
Ja tu rzadko bywam, więc pytam uniżenie: Ono tak zawsze ma, czy przy niedzieli tylko?
"Po trzecim przeczytaniu" to powinna pojawić się jakaś interpretacja (zanim się stuknie banałem).
Autoreklama z Wilkiem (Samozłym)? ;D
pzdr. b
Opublikowano

Kochani - chyba jestem Wam winna jakieś sensowne wyjaśnienie. Rzecz ma się następująco:
Jak niektórym z Was wiadomo (a jeżeli nie, to niniejszym informuję), duch mój niepokorny, ciekawski "struś pędziwiatr" lubi sobie zwiedzać różne światy, czy też odmiennych stanów świadomości szukać. Zapewne jestem, jak ten gość z reklamy piwa, co zahaczył o latarnię. Zaraz pewnie porwie mnie wiatr zmian. Zmiana jest ponoć jedyną stałą rzeczą na tym świecie.
Ostatnio właśnie doturlałam się do przystanku Buddyzm. Hm... stoję sobie, przyglądam się temu wielce egzotycznemu zwierzowi i nie wiem, czy za ogon go złapać, czy za pysk. Póki co mocno się drapię w głowę i dumam, na czym świat stoi... przepraszam - Medytuję ;-). To nara i dzięki wszystkim za komenty./B. :-)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...