Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rozstanie bez rozstania
pożegnanie bez pożegnania
żółte baloniki nie wyrywały się w górę
armaty stoją tam gdzie stały
nie było wielkiej burzy
ziemia nie zadrżała
świat dalej pędzi tak samo
nie zatrzyma się gdy go porosisz

Łąki kwitną w niedzielnym upale
tysiące kwiatów czeka
świat uśmiechnie się do Ciebie
tylko mnie tam nie będzie

Opublikowano

Wg mnie - średnio... Jakoś mi to bardziej na piosenkę wygląda, choć rytmiki też mi tu trochę brakuje... Są ciekawe fragmenty (np. z tymi armatami...) ale ogólnie to taki sobie tam poprawny wierszyk, który szału nie robi...
pozdrawiam!

  • 2 miesiące temu...
Opublikowano

Może i świat się uśmiechnie, ale po tym wierszu tego nie widać. Po rozstaniu bardzo trudno jest zacząć znowu od nowa, bo wciąż pamieta się o chwilach spędzonych razem. Proszę w przyszłości o utrowki bardziej optymistyczne:)

ps ostatni wers bardzo mi przypomina "ostatniego" e. bartosiewicz (nas już nie będzie), ale to chyba dobrze, bo bardzo mnie nastraja....

pozdrawiam i życzę sukcesów w dalszym pisaniu

  • 3 lata później...
  • 4 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A... to kota złapał za nic z cin, a złapał za to kota.  
    • @Jacek_Suchowicz   trochę amarant alb indygo fiu fiu natchnienie wzięło cię teraz ciut przezroczyste że palce lizać nie trza zdejmować ani rozbierać a sio z łapkami wolę koszulę i tamten zapach no bo był jego zbyt staroświeckie miewam zasady  no i nie szukam nowego czegoś :)  
    • Kącik prasowy W całych trzech ścianach Niezbyt już ludziom Mógł odpowiadać. Poszło w celofan Niezłej tandety Stoisko, za nim Profil kobiety. Jeszcze przed drzwiami Ostatni dymek - Szef przesiaduje Na zewnątrz biura. I różne inne: Sklepik z farbami, Ścisk w galanterii - Emerytura. I dorabiamy Klucze - zegarmistrz. Teorie w perfum Sprzedaży - dawni Mistrzowie cechu Zza siódmej góry. Bar na pięterko, Bankomat w parking. I gdzie odeszli? Może do kina. Ech, nawet kebab Nie miał tu wzięcia. Zwija się, zwija Wełna, mieścina. Kolejny lokal Do wynajęcia.                    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak się mówi głupia jak gęś i faktycznie gęsi mądrością nie grzeszą, choć jak na ptaki to podobno całkiem inteligentne.  
    • @Roma , ciekawie usłyszeć, że przeczytałaś "Krok w błękicie" razem z interpretacją w komentarzu (rozumiem, że chodzi o mój komentarz). Bo są tacy, którzy uważają, że interpretowanie wiersza przez autora szkodzi intuicji czytelniczej, ale tobie chyba ta moja interpretacja nie zaszkodziła. Szczerze mówiąc, to mój wiersz "Krok w błękicie" zaczął mnie na prawdę ekscytować, kiedy zacząłem pisać tę jego interpretację. Wiem, że to brzmi nieco narcystycznie, ale cóż tak to już jest, że czasami poeta, zaczyna mieć fioła na punkcie swojego utworu; A z drugiej strony, to ciekawe, co masz na myśli pisząc, że w "Kroku w błękicie" podszedłem poetycko do tematu kary. Bo mi się wydaje, że w "wolnej woli" też podchodzisz poetycko do tematu, w tym wypadku akurat grożącej, kary, chociażby dlatego, że starasz się oddać tę atmosferę, nieprzyjemną atmosferę. Ja natomiast w "Kroku w błękicie" chyba tworzę w związku z tematem kary taką sielską atmosferę i dlatego liczę się z tym, że ktoś to mnie może uznać za jakiegoś aberracjonistę :D ;
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...