Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie ma przeszłości i przyszłości,

tylko zapis i kanał dla wektorów.

 

Nie ma przemijania.

Jesteśmy my, uwikłani

w linie, kształty i proporcje,

we wrażenie przepływu.

 

Czas jest obok - inny.

 

Dziś sadzę ziarno

na skwerze pod blokiem.

Obrodzi wysoko

w noc mego życia.

 

I spłonie tkanką

kolejnych wcieleń,

fioletowym listowiem

w umierającej czerwieni

gasnącego Słońca.

 

Gdy po człowieku zostaną

tylko niezrozumiane napisy,

wytrawione laserem

rozpaczy odwiecznego pytania,

 

pozostanie światło rozpadu,

ono rozszczepi i rozsieje

kwantowy wzorzec

wśród splątań, których nigdy

nie nazwiemy.

 

Wieczność okaże się być

bez znaczenia.

 

Opublikowano

@huzarc

Trudny wiersz, ale intrygujący. Ciekawy jest paradoks ostatniego wersu - że wieczność może być "bez znaczenia". To wskazanie na coś poza naszymi kategoriami wartościowania. Jakby sens nie był w trwaniu, ale w samym byciu-tu-teraz, w tej geometrii wektorów i linii. Wiersz do przemyślenia. Pozdrawiam. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...