Wigilia 1989

[MIROSŁAW C.]

 

pan Bogdan

modę na drwali

wyprzedził o dwa pokolenia

 

ech

jak on

przeciągnął kolędę

przez nawę kościoła

to czternastowieczne posągi

budziły się w ościeżach

a kółko różańcowe 

wydało niemy wyrok

persona non grata

 

z przytupem

i z żytnim kichem

witaliśmy Niebieską Dziecinę

 

przez chwilę

 

zastygli w zdumieniu

nad żłobem w stajni Betlejem

 

 

 

[wierszyki]

Opowieść wigilijna :) (aż dopiero poniedziałek rano :))

[hollow man]

@MIROSŁAW C.

Wigilia'89 - naród jeszcze w euforii chyba był.

Widzę Pana Bogdana jako basowego śpiewaka, co przyćmił dewocję.

Żytni kich, to rozumiem tych, którzy z kielichem nie wytrzymali do after-pasterki ;)

Ciekawe czy wraz z Dzieciątkiem w tym żłobie nie leżał już zalążek PiS-u ;)

 

 

[Berenika97]

@MIROSŁAW C.

 

W Twoim wierszu jest niesamowita energia i kontrast między ludową, żywiołową religijnością a oficjalnym, kościelnym porządkiem. Bardzo mi się podoba!

[Tectosmith]

@MIROSŁAW C.
Prosto, celnie, obrazowo. Odrobina ironii i prawdy nikomu nie zaszkodzi. 
Pozdrawiam serdecznie. 

[MIROSŁAW C.]

@hollow man

 

@Tectosmith

Nic dodać nic ująć... :)

Dziękuję, pozdrawiam. 

@wierszyki@Berenika97

Retrospekcja wigilijna z dobrodziejstwem inwentarza :)

Dziękuję bardzo, pozdrawiam

[Christine]

@MIROSŁAW C.

Bardzo mi się podoba!