Poduszka wspomnień

[Waldemar_Talar_Talar]

do poduszki wspomnień

się przytulił - czuł

że chce mu coś

powiedzieć

 

jednak nie pozwolił jej bo

poczuł że nie da rady

że na pewno się

rozpłacze

 

pogłaskał ją tylko i rzekł

czasu nie zawrócisz

niech tak zostanie

a będzie lżej

Edytowane 8 godzin temu przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

[tie-break]

@Waldemar_Talar_TalarTo prawda.

Nawiązanie kontaktu ze swoją przeszłością, konfrontacja z własną pamięcią, wymaga nieraz ogromnej odwagi.

Nie chcemy stanąć oko w oko ze swoimi błędami.

Nie chcemy też tych dobrych wspomnień, bo żal, że to już minęło.

Może to też jest jakiś etap dojrzałości - akceptować przeszłość i emocje, które z nią powracają. Wiedzieć, że one są częścią nas i że uciekanie od nich jest niemożliwe.

Ten wiersz jest bardzo prosty, ale jakoś mnie tak dzisiaj poruszył... :)

[andrew]

@Waldemar_Talar_Talar

Ładnie 

Ja mam poduszeczkę nie do wspomnień, ale do zasypiania. 

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego popołudnia 

[Tectosmith]

@Waldemar_Talar_Talar Spokojny, prosty obraz radzenia sobie ze wspomnieniami. Tekst jest oszczędny i czytelny emocjonalnie.
Pozdrawiam serdecznie.

[bazyl_prost]

@Waldemar_Talar_Talar troche matowe , bo smutne, przydałby się jakiś blask, bo nigdy nie może być lżej tylko inaczej

[infelia]

@Waldemar_Talar_Talar Poducha zazwyczaj lubi posłuchać, taka już jest.

[Berenika97]

@Waldemar_Talar_Talar

 

ale może

(wybacz mi śmiałość)

może czasem warto rozpłakać się

nie po to by cofnąć czas

lecz by ulżyło naprawdę