Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chce powiedziec ci po prostu ze jeszcze takiej dziewczyny jak ty o tak pieknym usmiechu....tak wspanialym charakterze.....dawno a moze jeszcze nigdy w moim zyciu nie spotakalem.....wczoraj mi sie snilo....moze to glupio zabrzmi.....ale ty mi sie snilas lezelismy razem na polanie slonko pieknie swiecilo a my razem do siebie bylismy przytuleni
patrzelismy sobie prosto w oczy jak sie zbilizalismy ustami do siebie to nagle sen skonczyl sie.....nie wiem czemu.......chce tak snic co noc.....bo to wspanialy sen....nie wiem jak go zinterpretujesz.....moze kiedys sie spelni i sie dokonczy...ale ja tego nie wiem.......ale swiat jest pelen niespodzianek droga zycia jest dziwna i kreta i nie wiadomo co bedzie za zakretem mam ndzieje ze ty tam niedlugo bedziesZ...a moze juz jestes..

Opublikowano

Bez obrazy, ale ten tekst można zaliczyć wg mnie do kategorii „spal mnie, zniszcz mnie i nigdy więcej nie rób takich rzeczy”. Gdybym był dziewczyną, a raczej nie jestem, to poza tym że bym cię wyśmiał, nic by nie zaiskrzyło. Gdyby to chociaż było piękne, ale tak- no cóż…

Opublikowano

Adaś, no wyśmiewać się z uczuć czyichś nie powinno :) ale...
Panie inco, toż to zupełna pomyłka.
patrzelismy sobie prosto w oczy?!
pomijam brak polskich znaków, no ale dbałość o tekst, o wyznanie miłosne! powinna być zachowana... czułabym się lekko urażona czytając coś takiego.
...ale ja tego nie wiem.......ale swiat = nieładne powtórzenie
całość trochę przyziemnie opisana, proste słownictwo potrafi oczarować, gdy jest starannie ułożone, tu zdecydowanie tego zabrakło.

Opublikowano

wiesz, w sferze uczuciowej daleka droga przed toba. Nie przejmuj sie. niektorzy ludzie dochodza do pewnych rzeczy szybciej inni wolniej. niektorzy juz w wieku mlodzienczym inni w wieku srednim a inni nigdy. pracuj nad tym, a niewiescie serca stana przed toba otworem, narazie jest slabiutko...moim zdaniem...tekst wymaga kasowania i poprawy. Siemka

Opublikowano

Nie bój nic, będzie dobrze. Przynajmniej prubujesz, napewno nie jest żle. Nie obraź sie, ale wygląda mi to na tekst człowieka, który w życiu nie brał się za pisanie, i kiedy się zakochał to po prostu chciał opisać swoje marzenia. Wielu tak zaczynało, i z czasem niektórzy kończyli z naprawdę dobrymi wynikami. powiem tylko ćwicz dalej. Pokładam w tobie nadzieję.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...