Gdzie rdzewieją miecze: 1. Prolog

[Łukasz Jurczyk]

1. Prolog

 

1.

 

Z zimnych krain,
z kamiennych ścieżek —
a przyszli bez imion.

 

2.

 

Gdzieś ich ulepiono,
ale nikt nie pamięta
czyimi dłońmi.

 

3.

 

Szli tą samą drogą,
ale nigdy
ramię w ramię.

 

4.

 

Byli obok,
lecz jak ziemie
oddzielone rzeką.

 

5.

 

Może minęli się w dymie.
Kto wie,
czy spojrzeli w oczy.

 

6.

 

Po bitwie siedzieli,
każdy nad swoją
miską zupy.

 

7.

 

Zrobili, co kazano —
jak wszyscy,
tylko dłużej.

 

8.

 

Łatwo krzywdzić —
trudniej nauczyć się
nie ranić.

 

9.

 

Gdy szlak się nie kończy,
ktoś pierwszy
odwraca głowę.

 

10.

 

Rozumieli już wtedy,
że powroty
są tylko w snach.

 

11.

 

Bogowie milczeli —
nauczka dla tych,
którzy proszą.

 

12.

 

Tak kończy się każda droga —
nie tam,
gdzie chciałeś.

 

cdn.

[violetta]

Prehistoryczne, niesamowite:)

[Łukasz Jurczyk]

@violetta Dziękuję. Ale bardziej starożytne :) Pierwszy fragment mojego poematu o wyprawie Aleksandra Wielkiego. 

[violetta]

@Łukasz Jurczyk ogólnie skłaniają do myślenia, coś innego:)