Prawda

[Simon Tracy]

Monarchie są dziś tylko wydmuszkami, odzianymi w złoto i klejnoty
swoich potężnych przodków.
Demokracja, jest głupią i ułudną efemerydą dla ciemnych umysłów słabych ludzi.
Totalitaryzm to piękny
a zarazem drapieżny ptak,
który najpierw wychowuję jak najlepiej umie swe młode w gnieździe.
Lecz pewnego dnia,
bez powodu brutalnie je zabija.

Przyszłość jest zbyt przerażająca,

by w nią nieroztropnie patrzeć.
Na szczęście

wszystko co zdarzyć się mogło
już kiedyś nastąpiło.
Tylko przeszłość jest nauką i nadzieją.
Krwawiącego świata.
Konającego państwa.
Księgi i żywioły mają wieczną pamięć.
Kształcą mnie

stare tomy i manuskrypty.
Piękną i bogatą wiedzą
jak bursztyny z Bałtyku.
Tylko znajomość praw i pojęć
obnaża świata prawdę
a kłamstwo tnie na pół

jak bezduszna brzytwa
Ty masz władzę i wiedzę milionów.
Poeto, filozofie, historyku.

Lubię widzieć wszystko takim
jakie faktycznie jest.
Bez zbędnych zdobień wyobraźni.
Zabawy i głos serca
to wierutne bzdury i tania szopka.
Okazywanie uczuć

to słabość najgorsza.
Lepsza jest nieruchoma maska.
I gruby jak zbroja,

zimowy, dwurzędowy

płaszcz dekadenta wełniany.
Na cóż mi uśmiech fałszywy towarzystwa.
W mej lichej,
zimnej i trąconej rozkładem suterenie.
Mi towarzystwa dotrzymuję
wiatr i deszcz za oknem.
Karta wiersza przed oczyma.
Pistolet i napoczęta wódka na stole.
Tylko tak poznasz świat
i piekło ludzkiego umysłu.
W najniższym jego kręgu pokutuje,
za grzech prometejski, poeta.
Dla mnie za anioła.
A dla ludzi za diabła przebrany.