Bliskość lasu…

[KOBIETA]

 

Śniłam tej nocy bliskość lasu.
Zamszowe wspomnienie mchu 
kruszy moje rzęsy. 
 

Przywołujesz mnie ciszą.
I nie potrafię zrozumieć, 
rzeczywistości drzew.!


Były prawdziwe czy tylko odbijały się w tafli.?
Jakby świat istniał naprawdę
ponad linią horyzontu.!?

 

 

 

 

 

 

[Migrena]

@KOBIETA

 

Dominiko.

 

nostalgia u Ciebie.

 

zmysłowa podróż ze snu do jawy, w której Natura jest ciszą wzywającą do Prawdy, a rzeczywistość okazuje się być cieniem ideału.

 

z wielką klasą ten wiersz jest napisany :)

 

pozdrawiam Cię :)

 

 

[huzarc]

@KOBIETA

To jest wiersz zmysłowy, oniryczny, oparty na bardzo delikatnych detalach.

Jego siła tkwi w zmysłowej kondensacji, rysując kontury, które można głęboko wypełnić znaczeniami.

 

[MIROSŁAW C.]

@KOBIETA

Wiersz do zinterpretowania w czterech wymiarach a może i coś więcej :)

Pozdrawiam. 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - lubię takie klimaty - dzięki za ten wiersz -

                                                                                             Pzdr.zadowoleniem.

[Berenika97]

@KOBIETA Lubię w poezji tę przestrzeń, gdzie granica między snem a rzeczywistością się rozmywa. "Zamszowe wspomnienie mchu kruszy moje rzęsy" – to cudownie zmysłowe. Mech staje się wspomnieniem, a wspomnienie – fizycznym dotykiem. Piękny wiersz!